Levitan’ın hayatının son yılları, güneşin sıcaklığını ve ışığını dolduran doymuş renkli manzaraların imajından daha sakin ve huzurlu gün batımı resimlerine geçiş oldu. Onlarda, yazar gün batımının anını göstermeye, alacakaranlığın güzelliğini, gizemli çekiciliğini yansıtmaya çalıştı.
Bu özellikleri içeren “Alacakaranlık, Raflar” adlı bir resim, 1899’da Levitan tarafından boyandı, sadeliği sadece hayranlarını şaşırtıyor. Her şey o kadar basit ve gerçekçi ki, bu bir tuval değil, bir alacakaranlık, bir köy evindeki yatak odamızın penceresinden izleyebileceğimiz gibi görünüyor.
Resimde haystacks, mavimsi bir mesafe, sisle kaplı zemin, yavaş yavaş haystacks arasında yayılan biçilmiş bir alan gösterilmektedir. Ufkun kenarındaki gökyüzü mavi olarak tasvir edilir, ancak yavaş yavaş kararır, böylece gecenin yaklaştığını gösterir. Gökyüzünün üst kısmı, yaklaşan karanlığın kenarından görünen son güneş ışınlarını yansıtan altın rengindedir.
Güneş batıyor, haystacks gecenin beklentisiyle donuyor gibi görünüyor, alacakaranlık sakin ve büyülü bir alacakaranlık anı – gündüz ve gecenin buluştuğu bir dönem. Böyle bir an, sadece bu anın doğruluğunu iletmekle kalmayan, aynı zamanda kalbini de içine alan bir sanatçı tarafından yakalanabilir ve yakalanabilir.
Yazarın en ünlü hayranları bu resmi o kadar gerçekçi olarak adlandırdı ki hiçbir şey eklenmeye gerek yok. Bu, Levitan’ın çalışmalarının son yıllarının gerçek bir başyapıtı.
Mükemmel seçilmiş renk tonları sayesinde, yaratıcısı tasvir edilen anın doğallığını, sanki ruhunda fotoğraflamış ve kağıda aktarmış gibi aktarmayı başardı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)