Magritte Rene çalışmalarını gerçeküstücülük tarzında yazdı, ancak yine de her çalışmada derin bir felsefi anlam ve gerçekçiliğin bir parçası var. İlk bakışta “İçgörü” çalışması, sanatçının tüm resimleriyle aynı tarzda yapılmış olmasına rağmen, sıradan ve hatta ilkel görünüyor.
Bir otobiyografik tuval, sanatçı kendini işyerinde sergiledi. Adam şövale üzerinde konsantre oturuyor, bir elinde bir fırçası, diğerinde bir paleti var.
Sanatçı işe odaklanmıştır. Şekil, bir kuşun neredeyse bitmiş bir görüntüsünü gösterir. Adam döndü, yüzü iyi görülebilir. Ressam yumurtaya bakar ve bir kuş çizer. Bu alışılmadık arsanın anlamı.
Tuvalindeki sanatçı, bireyi, kişisel olarak dünya vizyonunu yansıtıyordu. Bu çalışmada Magritte düşüncenin, düşüncesinin dönüşümünü gösterir. Bu çalışma, bu tür sıradan nesneleri neden etrafındaki dünya algısının prizmasıyla tasvir ettiğini açıklıyor. Bir yumurta bir kuşa dönüşür ve tüm dünyanın filozofları hala birincil olanı tartışıyorlar. Hayati temelin böyle bir dönüşümü de tüm hayatı gösterir.
Sanatçı, varlığın özünü, yaşamı anlayışında çok doğru bir şekilde aktardı. İşlere bu alışılmadık görünüm, orijinal kompozisyonlar oluşturmanıza izin verir.
Ressam, görünüşe göre, nesnenin ayrıntılarını yakalamak için yalancı yumurtaya çevrilir. Görüntüyü sadece kafasında tutmaz, aynı zamanda şekli ve özellikleri dikkatle incelemek için gerekli olan ayrıntıları çizer.
Bu çalışma tutumu ve konunun algılanması olağandışıdır ve ustanın resme bireysel yaklaşımından bahseder. Odadaki durum en sıradan, gereksiz bir şey yok, sanatçı işe odaklanmış, hiçbir şey onu rahatsız etmiyor.
Magritte, pitoresk bir başyapıt yaratmak için lüks manzara, çevre ve belirli bir atmosfer düzenlemeye gerek olmadığını gösterir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)