Ekmek, Dali’nin çalışmasında sürekli ve önemli bir leitmotiftir. Onun markası “sıvı” şeyler ve kalır-eşekarısı ile birlikte. Dali, gençliğinde klasik hala canları ekmek sepetleriyle boyadı; olgun yıllarında Figueres’teki tiyatro müzesi için ekmek mobilyaları ve avizeler sipariş etti.
Ancak gerçek ilgi konusu ve sanatçının eserinde kesişen bir neden, kendi sözleriyle ekmek “aristokrat, paranoyak, sofistike, Cizvit, sıradışı ve yorucu” idi. Tek kelimeyle, mideyi doyurabilecek ekmekten başka bir şey. Mürekkep kabukları ekmek kırıntısına bastırılmış olarak, karakterlerin kafalarına çekilen fallik somunlar. Ekmek, kompozisyonun merkezi nesnesi olarak erkek genital organı olarak kendi içinde bir değer olarak şok edici bir şekilde stilize edildi.
Dali, ekmeğin onun fetişi ve favori bir saplantı olduğunu itiraf etti. “Antropomorfik ekmek” – sanatçı için çeşitli ikonik unsurları birleştiren bir tuval. Bir ereksiyon şeklinde sicim ile yukarı doğru kıvrılmış bir fallik somun. InkWell içine sıkıştı. Yumuşak akan saatler, zamanın göreliliğinin sembolü.
Belki de bu set rastgele; bu kombinasyonda belirli bir mesaj “mesaj” olması mümkündür. Bu resim genellikle insan yaşamındaki cinsel sevginin geçici geçiciliğinin bir göstergesi ya da ölümcül etin yaşlanması ve soldurulması bir ipucu olarak yorumlanır. Ya da belki de sanatçı tarafından bilinçaltının bağırsaklarından çıkarılan ve eski Flemings’in tarzında ve renklerinde utanmaz bir kışkırtıcı natürmortta sunulan en sevdiğiniz oyuncak nesnelerinden sadece birkaçı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)