“Argenteuil’de Bahçe” Claude Monet tarafından “en ünlü” olarak adlandırılan resimlerden biriydi. Resmin dönemi, sanatçının Seine Nehri’nin sağ kıyısındaki Argenteuil köyüne taşınmasıyla çakıştı. Akşam ve öğleden sonra yürüyüşleri için popüler bir Paris yeriydi. Sunulan tuval, Monet’in plein hava çalışmalarından biridir. Sonbaharın sonlarında doğal olan solgunlaşan bitkilerin büzücü kuruluğunu ve gevrek dokusunu aktardı.
Küçük ev bayat yeşilliklere gömülüdür ve nemli bir sisin içinde krem badanalarını gizler. Rahat, gülünç derecede karmaşık ve tamamen boş görünüyor. Sonbahar çiçeklerinin kırmızı çiçekli kafalarının kütlesi, soluk sonbahar üzüntüsünü seyreltir. Bunlar dahlias – sonbahar yüzüncü yıl. Çiçeklerin ağırlığı altında uzun sapları eğdiler. Sarı, beyaz, kırmızı, mor – sıcak renklerin gerçek bir kaleydoskop.
Görünen nezakete rağmen iş hoş görünüyor. Mektubun hassas dokusu ve sıcak renk paleti sayesinde, arsa hem ruhu hem de gözü ısıtır. Monet, doğanın gerçek ruh halini iletmeyi, yeşilliklerini ve nemini kaybetmeyi başardı. Küçük güneş, az ışık, az kuruluk. Ancak yazar, sonbaharını, çevreleyen doğanın dahlias ve metamorfozlarının verimli çiçeklenme zamanında “buldu”. Henüz çıplak dal yok, kronlar pasla kaplanmak üzereydi, rengarenk yeşil-kırmızı Dalmaçyalı çimen yere yayılıyordu…
Çizim “Bahçeleri” kompozisyon uzak ve ön planları ayıran bir diyagonal üzerine inşa edilmiştir. Birincisi, ana olanı, en küçük kalın detaylarla doymuş. Arka plan daha boş görünüyor, ancak büyük detaylar sayesinde resmin başka bir kısmı ile dengeleniyor. Kompozisyonun köşegen yapısı, Monet tarafından çalışmalarında ve manzaralarındaki çiçek temasında sıklıkla kullanılır. Argenteuil köyündeki bahçe, Monet’in yaratımlarını adadığı üç bahçeden biridir. Sanatçının seralarına ve bahçelerine sanatsal yaratıcılıktan daha az dikkat etmediğini belirtmek gerekir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)