Farnese Galerisi’nin tavan freskleri, Carracci’nin çağdaşları arasında patlama bombası oluşturdu. Bundan önce sanatçı yetenekli bir ressam olarak kabul edildi – ama daha fazlası değil. Şimdi onun hakkında İtalya’nın en iyi ustalarından biri olarak konuşmaya başladılar.
Uzmanlar, Palazzo Farnese resimlerini Sistine Şapeli’ndeki Michelangelo resimleriyle karşılaştırdılar ve Carracci’nin çalışmalarının Michelangelo’nun çalışmalarından daha kötü olmadığını buldular. Ustalar, 17. ve 18. yüzyıllarda freskler hakkında eşit derecede yüksek bir görüşe sahiptiler. Burada Carracci ve Michelangelo’yu karşılaştırdığımızda büyük bir yanlışlık olduğunu varsayıyoruz. Evet, çalışmaları ölçek ve ihtişamla benzer, ancak ruh halinde tamamen farklı.
Bizim meselemizin kahramanının freskleri Michelangelo’nunkinden daha görkemli ve bu nedenle Barok stilinin görünümünü yansıtıyor. Ve son olarak, en önemli şey: Palazzo Farnese resimlerinde, tek bir İncil güdüsü yoktur, Sistine Şapeli ise dini resmin zaferi. Farnese Galerisi’nin duvar resimlerinin her bir parçasına hafif erotizm nüfuz eder.
Örneğin, Iliad’dan alınan Jüpiter ve Juno’nun planında, tanrıların kraliçesi kocasını baştan çıkarır ve dikkatini Truva Savaşı olaylarından uzaklaştırmak ister. Sevgiyle eriyen Jüpiter, böyle bir cazibeye karşı koyamaz ve onun müthiş tridentini yana bırakır. Galerinin uç duvarlarındaki freskler Polyphemus ve Galatea’nın tarihine adanmıştır. “Aşık Polyphemus” paneli, flüt çalan bir deniz perisini baştan çıkarmaya çalışan bir aşk ateşine karışmış bir siklope tasvir ediyor. Kasadaki büyük merkezi panel Bacchus ve Ariadne’nin zaferini temsil ediyor.
Son arsa, belki de sanatçıya Farnlı kütüphaneci Fulvio Orsini ve antikalar koleksiyonunun koruyucusu önerildi. Farnese galerisindeki sahneler tek bir arsa ile bağlantılı değildir ve görsel “birleşimi” bir formun diğerine, başka bir renkte bir renge akışı yoluyla gerçekleştirilir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)