Belçikalı sürrealist sanatçı Rene Magritte’nin “Aşıklar” adlı resim izleyiciye iki versiyonda tanınıyor. İlk tuvalde, başları beyaz bir beze sarılmış bir erkek ve bir kadın bir öpücükte birleşti ve diğer tarafta izleyiciye “bakıyorlar”. İş çok sembolik ve derin bir anlam taşıyor. Bazı eleştirmenler bu olayı, insanın en yakın insanlarla bile ilişkilerinin gerçek doğasını tam olarak ortaya koyamamasının bir yansıması olarak yorumlamaktadır…
Resim “Aşıklar” yaratılmasının iki ana versiyonu vardır. Bunlardan en yaygın olanlarına göre, sanatçının zihninde bu kadar sıradışı görüntülerin doğmasının nedeni, annesinin trajik ölümü ile ilişkili çocukluk travmasıydı.
Magritte, annesi boğulduğunda bir gençti. Genç ve güzel olduğu için bir köprüden nehre atlayarak intihar etti. Ölen kişinin cesedi keşfedildiğinde, başı bir beze sarıldı. Büyük olasılıkla, kadın ölümden sonra biçimsiz görünmemek için yüzünü özellikle kapladı.
İkinci, daha az popüler versiyona göre, bu rahatsız edici görüntünün kökeni Magritte’nin gerilim filminin karanlık kahramanı olan “hayaletler” e olan ilgisinin sonucudur. Hayali kişilik hiçbir zaman açıklanmadı. Her zaman filmlerde ortaya çıktı, kafasında bir bez ya da çorap gibi görünüyordu.
Yazar, karakterleri bir tutku uyandırdı. Bu, başının üzerine atılan kumaş parçaları kıvrımları ile kanıtlanmıştır. İki kişi arasında patlak veren tutku gerçekten körlüğe yol açar. Nesnel düşünme ve aşikâr olanı fark etme yeteneğinden mahrumdur. Bu resim hakkında ilginç bir yargı var: Magritte sadece aşıklara gözlerini kapatmakla kalmadı, başını salladı, böylece metaforu fark etti – “başlarını sevgiden kaybettiler.” Resmin bir başka ilginç detayı tuvalden bir öpücük. Belki de sanatçı sahte sevgiyi tasvir etti, bedenlerin temasından zevk alamadı, birbirlerine nüfuz ettiler mi? Belki de tuval, içten içe gizlenmiş ve beyaz yatak örtüleri ile korunan günahkar bir tutkuyu tasvir ediyor? Ya da belki sanatçı bu şekilde insan duyguları üzerine bir cümle telaffuz etmeye çalıştı – diyorlar ki, güçlü aşk bile gerçeği anlama fırsatı veremez mi? Gerçekten aşık insanlar bile kör kalırlar – çevrelerinde hiçbir şey görmezler, birbirlerinin yüzlerini görmezler ve asla birbirlerini tam olarak tanımazlar mı?
Resim daha iyimser olarak yorumlanabilir: sevginin kendisi o kadar kendi kendine yeterli ki görme ihtiyacı duymaz. Aşık insanlar birbirlerini ve çevrelerindeki dünyayı görmek zorunda değildir. Atılan kumaşın çift tabakasıyla bile samimiyet hissedebilirler. Bu şekilde sanatçı bize gerçek duyguların herhangi bir maddi engel bilmediği fikrini aktarır.
Bu ilginç spekülasyonlar ikinci resmin çizimi ile doğrulanmıştır. Dikkatli bir karşılaştırma ile, tuvallerde sevgililerin pozlarıyla sınırlı olmayan bir takım farklılıklar görebilirsiniz. Birincisi, sanatçı arka planı değiştirdi: ilk resim kapalı bir alanda ve ikinci gözlemcimiz açıkta gözlemliyoruz. İkincisi, yazar karakterleri diğer kıyafetlere giydirdi. Üçüncüsü, resmin genel ruh hali değişti: ilk sahnenin yoğun gerginliği ikincinin rahatlatıcı bir pasifleşmesi ile değiştirildi.
Sanatçı, tutkunun bununla hiçbir ilgisi olmadığını söylemeye çalışıyor gibi görünüyor. Şimdi tamamen sakin karakterler birbirlerine değil, izleyiciye ve etraflarındaki dünyaya bakıyorlar. Ama hala yüzlerini göremiyoruz ve hala “kör”! Belki de bu aşkın sevgisidir? Gerçek hissi bilen bir kişi, bu dünyayı derinlemesine hissetmesini ve halkın izlemesi için erişilebilir olan sefil benzerliğini düşünmemesini sağlayan gerçek iç vizyonu açar? Ve kahramanlara atılan tuvaller ve giyim eşyaları, kelimeler, duvarlar, yapay sesler ve renklerdeki engeller artık bu dünyanın gerçek güzelliğinin tadını çıkarmasını engelleyemiyor mu? Belki de bu ilham verici gerçeğin keşfi, yaşam hakkında daha fazla şey bilen bir sanatçı olan Magritte’nin pitoresk yeniden doğuşunu çözmek için en değerli ödül,
Magritte izleyicinin düşünmesini sağlamak için asıl amacını düşündüğünü itiraf etti. Bu yüzden resimleri genellikle isyanlara benziyor. Ancak sıradan bulmacaların aksine, bunları çözmek neredeyse imkansızdır, çünkü varlığın özü hakkında sorular soruyorlar.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)