Şefi F. I. Krasnoshchekov’un portresi idareli ve özlü boyandı. Görüntü, dekoratif desenli bir giysi ile birleştirilen büyük hacimler üzerine inşa edilmiştir. Kompozisyonun genel, düzlemsel yapımında ve çalışmanın parlak renginde parsun gelenekleri etkilendi. F. I. Krasnoshchekov oldukça şematik olarak sunuldu. Kafanın şekli basit, genelleştirilmiş ve bir çizgi ile güçlü bir şekilde tanımlanmıştır. Antropov zengin dekoratif hissine hava verir ve şefin kıyafetlerini muhteşem bir desenle kaplar. Saf renkler altın lekelerle gölgeli kırmızı bir kaftanda yanar.
Renklilikten utanmayan sanatçı, hemen sipariş şeridinin derin peygamber çiçeği mavisini tasvir ediyor. Sonuç olarak, eski Rus ikon resminin mirasına yansıyan biraz kaba ama güçlü bir renk elde ediyor. Aynı zamanda, görüntünün tüm şemalarıyla, önümüzde yaşayan ve yaşlanan ve biraz gevşek olan canlı bir insan var. Saha şefi tugayı Fedor Ivanovich Krasnoshchekov, Prusya ile Yedi Yıl Savaşı sırasında özellikle kendini seçti. 1761’de bir süre kaldığı St. Petersburg’a geldi. Sonra portresi boyandı. Ataman, Prusya kralı II. Frederick ile hemen barış yapan Peter III tahtına katılmaya tanık oldu, bunun sonucunda Rusya kraliyet kaleminin inme ile bir kerede tüm faydalarını kaybetti. Doğal olarak, F. I. Krasnoshchekov, Prusya’ya karşı düşmanlıklara katılan bir kişi, 1762 saray darbesi sırasında II. Catherine ile tamamen yüzleşti ve Moskova’daki taç giyme kutlamalarına davet edildi, ardından kendisine “savaşta gayretli hizmeti hakkındaki egemenlik mektubu altında” en üst düzey bir kılıç verildi. 1742 gibi erken bir tarihte, ataman, elmaslarla çerçeveli minyatür bir İmparatoriçe Elizabeth Petrovna portresi ile sunuldu.
Biraz büyütülmüş ve vurgulanmış bu portre ile Antropov, dekorasyon için şeridin parlak mavi rengini kullanarak boyadı. Şefin görevlendirilen portresi şüphesiz doğadan boyandı. Sanatçı, yalnızca doğrudan gözlemle düzeltilebilecek görünümün bu özelliklerini yeniden yaratır: alındaki bir kırışıklık, gözlerin altındaki kırışıklıklar, pürüzsüz bir çift çene. F. I. Krasnoshchekov, cesareti, “vahşi görünümü” ve tamamen yara izleri ile kaplı bir yüzü olan düşmanları dehşete düşüren ünlü Don kahramanının oğlu Kazak alaylarının yürüyen şefidir. F. I. Krasnoshchekov’un kendisi cesaretiyle ünlendi. O, Yedi Yıl Savaşı’nın bir üyesiydi. Bu sırada… Kazaklarıyla tartışarak, “düşmanı her yönden rahatsız etmek zorunda kaldı.”
Savaşlarda, Krasnoshchekov cesaret, cesaret ve korkusuzluk gösterdi, ustabaşı, sonra büyük general oldu. Kazaklar için verilen ödülle, boynunda giydiği için “elmaslarla kaplı” bir altın madalya ile işaretlendi. Zor ve zeki, Kazaklar arasında büyücü olarak biliniyordu. Halk ona Krasnoshchekov hakkında şarkılar besteledi ve ona “şık bir binici” ve “şanlı bir kahraman” adını verdi. Göğsünde bir Kazak şefinin renkli bir elbisesinde tasvir – ödül madalyası; Shtelin’e göre Antropov, Razumovsky’nin “hetman” ı için bu portreyi boyadı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)