Michelangelo Buonarroti heykeli “Bağlı Slave.” Heykelin yüksekliği 229 cm, mermerdir. 16. yüzyılın ikinci on yılında, Michelangelo’nun çalışmasındaki ana tema, bir kişinin çözünmeyen bir çatışması ve ona düşmanca güçler fikrinin ifadesi, bununla ve heykeltıraşın yaratıcı yönteminde, ilgili değişiklikler meydana geldi.
Bundan önce Michelangelo, bir heykel veya grup üzerinde, mecazi bir planı en iyi ifade eden temel bir bakış açısı kullandı. Şimdi usta, görüntünün çeşitli hareket yönleri için tasarlanan, algılama sürecinde birbirini değiştiren ve birlikte çok yönlü bir görüntü oluşturan karmaşık hareket motiflerinin tanıtılmasıyla elde edilen, oluşumundaki, değişimdeki görüntüyü göstermeye devam ediyor.
Böylece, sağdan sola “Bağlı Slave” heykelinin etrafında dolaşırken, izleyici önce vücudun güçsüzlüğünü hissediyor, bu da sadece zincir halinde olduğu için dikey pozisyonunu koruyor; geriye atılan başın hareketi, acı veren acıyı ifade eder. Ancak “Bağlı Slave” heykelinin etrafındaki yürüyüş devam ederken, izleyici vücudun nasıl güçlenmeye başladığını, güç kazandığını, kasların büyüdüğünü, gerginleştiğini ve sonunda gerginliğin sınırına ulaştığını fark ediyor – artık bir mahkum değiliz, prangalarda güçsüz, ama tam olarak güçlü bir kahramanız yaşamın başlangıcı; yükseltilmiş kafasının güçlü hareketinde gururlu bir meydan okuma öngörülmektedir.
Mahkumun gücü o kadar büyük ki, çabaları o kadar önemli ki, onu bağlayan bağlar kaçınılmaz olarak kırılmış gibi görünüyor. Ancak bu gerçekleşmez. Sola doğru hareket etmeye devam eden izleyici, gerilimin zayıfladığını, kasların güçlerini kaybettiğini ve umutsuz acı ifadesinin hakim olduğunu fark eder.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)