Kustodiev gerçek hayatı yakalamaz, bir rüya yazar. Tamamen benzersiz, hatta biraz şeker dünyasını göreceğiniz tuval “Bahar” gibi. Burada neşeli bir doğanın yenilenme hissi, renkli canlı manzara ve yaşamın zaferi var. “Bahar”, bilinmeyen bir nedenden ötürü insanların kendilerini buldukları ideal bir ütopya dünyasıdır. Ancak sanatçı etraftaki gerçekliği tam olarak görmek istediği gibi tasvir etti.
Kustodiev’in zaten çok ciddi hasta olmasına rağmen, küçük bir köyün, bahar sellerinin, zencefilli evlerin, günbatımlarının ve morganın bir perdesine benzeyen bir kilisenin hayatından arazileri özenle yeniden inşa ederek “Bahar” yazabildi.
Her izleyiciye yazarın anısı gelir. Her insanı, her atı, her evi dikkatlice yazar. Bu sanatçının resimlerinde mimari yapıların kendi semantik yükü vardır: suya yakın parlak bir şeker evi resmi olumlu doldurur ve gökyüzü ile aynı renklerle yapılan kilise, dini ilkenin yükselişini vurgular.
Ancak buradaki ana şey, nesnelerin görüntüsünün doğruluğu bile değil, bir zamanlar gördüğü resmin ruh hali. “Bahar” boyunca sanatçının çocukluğundan, gün batımının güneş parıltısından, ağaçlardaki tomurcukların kokusundan, erimiş su dökülmesinden ve insanların dostça gürültüsünden gelen bir güç hissi nüfuz eder.
Her izleyici kesinlikle bu resimdeki her kişinin bir rolü olduğunu fark edecektir: birisi çatıyı örter, birisi duvardan flört eden kızları alır, birisi bir köpeği yakalar ve doğrudan perçinden su çeker ve birisi doğrudan sudan çeker ata biniyor.
Kustodiev’in çok yönlü yetenekleri en belirgin şekilde “Bahar” da kendini gösterir. Pembemsi bulutlarla mavi bir gökyüzünü tasvir eden bir ressam, ince ağaç gövdelerini kutlayan bir ressam, insanların hikayelerini yazan bir kitap çizicisi ve doğal fenomenlerden, köylülerden ve mimari binalardan manzara oluşturan bir tiyatro sanatçısı var.
“Bahar” da gördüğümüz halk yaşamının resmi kendine özgüdür. Sadece bu sanatçının etkinlikle barışı vardır. Otlayan bir adam kazları otlatıyor ve çitin arkasında kaynamaya başlıyor ve huzurlu bir bahar manzarasının zeminine karşı bir sel yazıyor. Bahar mevsiminin büyüleyici doğası, dünyayı ve mavi gökyüzünü yansıtan mavimsi su ile vurgulanır.
Resim, Kustodiev’in geç çalışmaları için geleneksel tarzda boyandı – yağlı boya ve tuval kullanımı. Her izleyici tarafından “Bahar” ın inanılmaz kolay algılanması, sanatçının bu çalışmanın görsel, işitsel ve dokunsal görüntüleri iletebildiğini gösteriyor. Yerleşimin parlak renklerini görüyorsunuz, bahar havasını hissediyorsunuz, kanvasın ifadesine hayran kalacaksınız ve güçlü sesiyle hayret edeceksiniz.
Her insanın kanat yetiştirebileceği bir bahar günü özgürlüğünü sadece Kustodiev canlandırabilir. Onun resmi derin nefes almanızı, hareket etmenizi ve hareket etmenizi sağlar. “Bahar” ın her yayması, kendi doğası, çocukluk anıları için sevgi ile doludur. Bu çalışmanın şu anda özel bir koleksiyoner tarafından sahip olmasına rağmen, reprodüksiyonlar ruh halini kaldırmak için oldukça yeterli.
Kustodiev’in çalışmalarında peyzajın rolü her zaman özellikle konuşulur. Resmi “Bahar” olarak nitelendirerek, yaşamın yenilenme dönemi, hayaller ve en iyi umutlar dönemi ile ilişkilendirdi. Bu resmin manzarası, putperest zamanlardan beri doğa ile birlik içinde nasıl yaşayacağını bilen insanların yaşamlarının geleneksel anlarını okuyor. Su ve gökyüzü, ağaçlar ve otlarla her yeni günün tadını çıkarabilen bir Rus insanının zihniyetinin özelliklerini ortaya koyuyor.
Kustodiev, sadece karakteri ve yazı biçimi Rus doğası koşullarında oluşturulduğu için bir sanatçı olarak benzersizdir, bu yüzden görkemli ve parçalanmış, basit ve şiirsel. Fırça ustası sadece sıradan insanların veya tüccarların hayatlarını – fuarlar, seller, çay partileri değil, aynı zamanda doğal fenomenleri insancıllaştırır. Kustodievskie resimleri – sözleri ve romantizmi dünyevi yaşamla birleştiren şey budur. sadece burada doğanın ve insanın birliğini, Hıristiyanlığı ve putperestliği, insan prensibinin yerli toprak ve doğa ile uyumlu varlığını göreceksiniz.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)