“Banyodan sonra” – izlenimci Edgar Degas küçük bir tuval. Bu pastel resim yazarın atıdır. Çizim, pastel, sıcak ve guaj gibi çeşitli pigmentlerin yardımıyla kartona yapıştırılmış kalın kağıt üzerinde yapılır. Bununla birlikte, Degas’ın resmi, tüm güzel yıkayıcılar serisi gibi, pastelin kırılgan özellikleri nedeniyle yeterince kırılgandır.
Yazarın daha önce yağ gibi sıcak suda çözdükten sonra pastel olarak yazmasına rağmen, boya sonunda nemi kaybetti ve kurutuldu. Dolayısıyla bu yıpranmış ve lekeli olmayan parçalar. Birkaç boya malzemesini birleştiren yazı tekniği, kadife gibi bir yapıya ve hassas bir tavana sahip Degas tuvalleri ile ayırt edildi. Bu çalışma bir istisna değildir. Kadın açıkçası güzel. Vücudu sadece saflığı değil, aynı zamanda olgun olgunluk olarak tanımlanabilecek gençliği de solur. Kahramanın anatomisi, sağlığını yargılayabileceğiniz şekildedir. Bitkin, taze ve nem ile parlak değildir.
Kadının göğsü elastiktir, bu da başarısız anneliğini gösterir. Bu nüans, yazar tarafından kolayca maskelenebilmesine rağmen. Kahverengi saçlı, kısa kesilmiş, kuruması için zaman yoktu ve tüylü bir şok alnını gizliyor. Islanma arzusu doğal olmayan bir duruş almaya zorladı. Kişinin ince kolu çok geride, dirseğin köşesini keskinleştiriyor.
Renk şeması dürtüsel değil, sakin. Kumlu zemin rahatsızlığa neden olmak için çok soluk. Vanilya tonlarındaki kadının cildi doğal görünüyor, aynı örtülü çarşaf ve havlu için de söylenebilir. Günlük yaşam sahnesi, basit bir kadının günlük yaşamından bir hikaye gibi. Yıkanmış, ıslak veya yıkanmış çok sayıda kızın mozaiğinin bir bileşeni olan “banyodan sonra”, Edgar’ın yeteneklerini ve meslekten olmayanların günlük yaşamını her yıl, her gün izleyici tarafından görüldükleri ve yaşadıkları gibi aktarma arzusunu ortaya koyuyor.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)