Fransız ressam Jacques Louis David “Belisarius” resmi. Resmin boyutu 288 x 312 cm, tuval üzerine yağlıboya. 1770’lerin sonlarında, genç sanatçı Jacques Louis David’in ana amacı Sanat Akademisi’ne erişmekti, bu olmadan başarı elde etmek imkansızdı. 1781’de yarışmada sunulan “Belisarius” resmi için, David oybirliğiyle Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi’ne kabul edildi.
Marmontel’in ünlü Bizans komutanı hakkındaki kısa hikâyesinden, yoksulluğa ve dolaşmaya mahkum olan sahte suçlama nedeniyle antika bir hikaye, 18. yüzyılın ikinci yarısının klasikçiliğinin resminde popülerdi. David sahneyi duygusal hassasiyetle Joseph-Marie Vienne tarzında yorumlar.
Resim, doymuş kırmızı-kahverengi tonların baskın olduğu güzel, sıkı bir kompozisyon ve renk birliğini göstermektedir. Belisarius, Bizans imparatoru Büyük Justinian’ın komutanıdır. Bazı tarihçilere göre, o bir Slav ailesiydi ve Velichar olarak adlandırıldı. İmparatorluk muhafızlarının basit bir askeri olarak hizmetine başlayan Belisarius, ilk önce 532’de barışa zorladığı Perslerle savaş sırasında genel rütbede ortaya çıktı.
533’te, Vandallara karşı Afrika’ya gönderilen bir orduya komuta eden Belisarius, Tricameron Savaşı’nda onları yendi, Kartaca’yı işgal etti, Vandal Kral Helimer’i ele geçirdi ve böylece Vandal krallığına son verdi. Bundan sonra, Gotikleri İtalya’dan kovması ve Ostrogot krallığını yok etmesi söylendi. 534’te Belisarius, Sicilya’yı fethetti ve İtalya’ya geçerek Napoli ve Roma’yı aldı; ancak savaş burada bitmedi, ancak birkaç yıl daha sürdü. Sonunda, Belisarius’un kuvvetleri tarafından takip edilen Ostrogothic kralı Vitiges yakalandı ve İstanbul’a esir düştü.
Bu arada Perslerle savaş yeniden başladı. Pers kralı Khozroi tarafından kazanılan zaferler, Justinian’ı Belisarius’u değişmeden şansla hareket eden komutanın Asya’ya göndermeye zorladı. Belisarius, Asya’dan, Ostrogothic kralı Tottil’in Bizans güçlerine acımasız yenilgiler verdiği ve tekrar Roma’yı ele geçirdiği İtalya’ya gönderildi. İtalya’ya gelen Belisarius, oradaki durumu hızlı bir şekilde düzeltti, ancak tekrar hatırlandı ve çeşitli mahkeme entrikaları nedeniyle 12 yıl boyunca hareketsiz kalmak zorunda kaldı. 559’da Bulgarların işgali sırasında Belisarius, birliklerin komutasına yeniden emanet edildi ve eylemleri hala başarılı oldu.
Hayatının sonuna doğru Belisarius utanç içinde düştü: devasa mülklerine el konuldu ve sadece İmparatoriçe Theodora’nın isteği üzerine eski durumunun yarısına geri döndü. Bu opal daha sonra XII. Yüzyılın başında Belisarius’un körlüğünün efsanesi ve büyük komutanın yoksulluk ve dolaşmaya mahkumiyeti için temel oluşturdu.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)