Marc Chagall’ın “Beyaz Haç” ın en iyi ve en trajik resimlerinden biri, tarihte “Kristal Gece” olarak adlandırılan Almanya’daki Yahudi pogromlarından sonra sanatçı tarafından boyandı. Bir Yahudi olarak Chagall, Avrupa’daki politik durumu derinden tecrübe ederek açıkça anti-Semitizmi dikte etti.
Fazla zaman geçmeyecek ve ressamın kendisi toplama kampından pek kaçmayacak ve bu nedenle bu döneme ait resimlerinin çoğunun Holokost’un korkunç gerçekliğini yansıtması şaşırtıcı değil. Bir Yahudi olarak, sanatçının çarmıha gerilmiş İsa’nın imajını Yahudi halkının trajedisinin ana sembolü olarak seçmesi dikkat çekicidir. Acı çeken Mesih, acı çeken Yahudileri Chagall’da kişileştirir – özenli bir izleyici hemen bu kimliğin ipuçlarını bulur.
İsa’nın kafasında dikenli bir taç yoktur, ancak bir thales, Yahudilerin dua giysilerinin bir unsuru vardır ve menorah-minör ayaklarda yanar. Haçın dibinde Chagall, Nazi zulmünün sahnelerini tasvir etti ve resmin üstünde gördüklerinin dehşetinden ağlayan Eski Ahit karakterleri var. Yeşil giysili bir gezginin figürünü peygamber İlyas olarak ve gemi gemisini olası kurtuluşun sembolü olarak yorumlamak gelenekseldir. Ayrıca resimde kırmızı komünist bayrakları ve hala bağımsız Litvanya bayrağını görebilirsiniz.
Tuvalin sol alt köşesindeki arsa derin trajik – uzanmış kolları olan bir Yahudi. Göğsünde daha önce Yidiş dilinde bir yazıt olan beyaz bir tabak görüyoruz: “Ben Yahudi’yim.” Ancak Chagall, Nazi yakan bir sinagogun kolundaki gamalı haçların yanı sıra boyamaya karar verdi. Suçlayıcı resim “Beyaz Haç” daha büyük yıkım ve insanlık dışı cinayetlerin önsezisiydi ve inanılmaz güçlü bir izlenim bıraktı. İlginç bir gerçek, bu Papa Francis’in en sevdiği eser.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)