Hollandalı ressam Jan Vermeer Delftsky’nin resmi “Gitarla genç kadın.” Resmin boyutu 53 x 46 cm, tuval üzerine yağlıboya. Hollandalı bir sanatçının bu resmi farklı, daha geleneksel bir isim olan “Gitarist” ve “Gitar Çalma Leydi” adı altında biliniyor. Vermeer’in çalışmalarının neredeyse üçte biri kadın müziğine adanmıştır.
Benzer bir komplo 16-17. Yüzyılların resimlerinde oldukça popülerdi. Ön planda gitar çalan bir kız var. Bu resmi diğer iki ile karşılaştırırsanız – “Lacemaker” ve “Genç bir kızın portresi”, o zaman yüzlerin benzerliği açıktır. Belki de aynı model ortaya çıktı. Bunun Vermeer’in en yaşlı kızlarından biri olup olmadığı sorusu açıktır. Kızın boynunda sanatçının yazmayı sevdiği bir dizi inci var. Bu resimde inci kolyenin nasıl yazıldığını görebilirsiniz: bir gri boya şeridi, o zaman, üzerinde – inci parlaması beyaz yazılır.
Kız, ermin kenarı olan sarı bir ceket giyiyor – Vermeer’in resimlerinde geleneksel kadın kıyafetleri ve beyaz saten etek. Eteğin kıvrımları çok zıttır. Kızın elindeki enstrüman “barok gitar”. Bu enstrüman, 15-16 yüzyıllarda çok gürültülü olarak kabul edildi, ancak Hollanda’nın hamburger evlerinde yavaş yavaş moda oldu. Daha sessiz, oda sesi olan bir udun eşlik ettiği oyunlar ve romantizm yapmak gelenekseldi. Gitar Fransa ya da İspanya’dan Hollanda’ya geldi. Gitarın daha sonra 5 çift teli vardı.
Çalma tekniği modern olandan çok farklı değildi. 17. yüzyılın 70’lerinde, bir ud zaten idealist bir geçmişle ilişkilendirilmişti, gitar modern bir müzik sanatçısının sembolüdür, onun için müzik yazıldı ve daha sık yayınlandı – İtalyan, Alman, Fransız şarkıları ve romantizm düzenlemeleri. Resimdeki gitar daha çok davanın şeklindeki bir viuel gibi olsa da, enstrüman daha “aristokrat”. Gitarın görüntüsü de dikkat çekicidir: siyah-beyaz kenar staccato’yu “seslendirir”, dekoratif oymalı rezonatör ızgarası kalın darbelerle yazılmıştır. Yakından bakarsanız, iki tel hâlâ kulağa geliyormuş gibi belirsiz bir şekilde tasvir edilmiştir.
Kızın arkasındaki duvarda, üzerinde birkaç ağacın tasvir edildiği yaldızlı bir çerçevede bir resim var. Uzmanlar, Vermeer’in Peter Jans van Ast’ın Orman Manzarasını bu manzara için bir sebep olarak bir Beyefendi ve Ön Plandaki Köpeklerle birlikte kullandığını öne sürdü. Manzaraların çok büyük bir hayranı olmayan Vermeer, bir uzlaşma buldu – kız içeride ve doğa duvardaki bir resim ile temsil ediliyor.
Kızın başının eğimi ağacın açısını tekrarlar ve yemyeşil bitki örtüsü saç kilitleridir. Resmin sağ tarafındaki pencere bir perde ile kaplıdır, ancak gün ışığı içeri girer. Odada açıkça başka bir aydınlatma kaynağı var – belki de sanatçının sağındaki pencere. Kızın sol dirseğindeki masada birkaç kitap var – belki de bu İncil ve dini içeriğin ikinci kitabı. O günlerde notlar ve romanlar çok “kalın” olarak yayınlanmadı ve resmin konusu “Coğrafyacı” ve “Gökbilimci” resimlerinde olduğu gibi bilimsel içerikli kitaplar anlamına gelmiyor. Resmin kompozisyonuna dayanan bazı araştırmacılar, dini edebiyatın okumasını bırakan genç hanımın boşuna uğradığı bir mesleğe yol açtığı ve genellikle mantıksız bir şekilde hayattan hoşlandığı sonucuna vardı.
Çalışmasının son döneminde, sanatçının tarzı değişti – ayrıntıları ve sırları dikkatlice çalışmak yerine, Vermeer büyük tonlarda yazıyor, formu gölgelerden ziyade renkle modelliyor. Kız giysileri – sarı bir ceket ve beyaz bir etek – zıt renkler kullanılarak yazılmıştır. Sadece kızın dizinde belirsiz bir nokta ortaya çıktı – belki de renkler solmuştu veya sanatçının tamamen açık bir fikri değildi. Yüz ayrıca ışık ve gölgenin kontrastı üzerine boyanmıştır – resmin parlak, zarif ve son derece güzel olduğu ortaya çıktı.
Vermeer de kompozisyonu deniyor – müzisyenin dirseği kesilecek kadar sola kaydırılıyor. Kızın başı sola döndürülür, görünüm oraya yönlendirilir, bu da kompozisyonu geometrik merkezden daha da kaydırır. Muhtemel bir denge, sağdaki parlak resmi yansıtarak tüm resmi dengeler.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)