Ivan Shishkin’in tabloları olmadan Rus resmini hayal etmek, yerli toprağımızın büyüklüğünü teyit etmek zor. Saatlerce bu tuvalin yanında durabilir, ağaçların konuşmasını ve çimlerin hışırtısını dinleyebilirsiniz. Gerçekten büyük bir sanatçı olarak, ruhsal güç ve hayati gözlemlerin tükenmez bir kaynağının, vahşi yaşamın rahat, destansı ve özgür bir şarkısına, Anavatan’ın güzelliğine bir ilahi olduğu ortaya çıkıyor.
Ivan Ivanovich Shishkin derin bir Rus adamdı ve doğayı halkının gözünden gördü. Sanatçı, “… Rusya bir manzara ülkesidir.” Ivan Shishkin’in, Rus manzara sanatının hala eşsiz eserleri olan kreasyonlar yaratmak için ortaya çıkması gerekiyordu, ki bu şaşırtıcı bir netlikle, ilk kez yeni ayrılmış yerler görüyorsunuz.
Shishkin’in şiirinin cazibesi, tuval üzerinde güçlü bir sanatsal gerçeklik deneyimini korumaktır. “Doğanın bir şairidir,” diye konuştu Nemirovich-Danchenko, Shishkin’in yeteneklerinden bahsetti: “Resimlerinde düşünen, güzelliğinin sadece ölümlü bir şeyin kayıtsız geçtiğini anlayan bir şair.” Shishkin doğayı büyülemedi. Doğa asaletin kendisidir. Bir kişiyi sanatta yeniden üreterek yüceltebilen kişidir. Bu her zaman kendi doğasının ressamının yaratıcı ilkesi olmuştur.
“Sevgili ve tatlı Rusya’mızın doğasının resimleri bizim için değerliyse”, V. M. Vasnetsov’u 1896’da Shishkin’e yazdı, “net, sessiz ve samimi görünümünü tasvir etmek için gerçekten popüler yollarımızı bulmak istiyorsak, bu yollar da sizin “reçineli, ormanın sessiz şiirleriyle dolu. Kökleriniz yerli sanatlarının topraklarında o kadar derin ve sıkı bir şekilde kök salıyor ki, oradan asla kimse tarafından sökülemezler.”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)