1890’da Bağımsız Sanatçılar Sergisi’nde Sera, Cancan’ın özel bir yer işgal ettiği çeşitli tablolar sunar. The Powdery Woman gibi bu çalışma ince bir mizahla doludur. İçinde, o zamanların posterlerinin ve posterlerinin tasarımı için tipik olan karikatür unsurlarını bile fark edebilirsiniz.
Kankan derhal eleştirmenler arasında ateşli tartışmalara konu oluyor. Bazıları, Charles Henry’nin çizgilerin ve renklerin ifade edilebilirliği teorisinin yankılarını buluyor; buna göre, resimdeki baskın kırmızı renk gibi çizgilerin bolluğu eğlence ve neşeyi gösteriyor. Tabii ki, Cancan üzerinde çalışırken Sera’nın Henry’nin teorisinin temel ilkelerinden bazılarını kullanması mümkündür.
Bununla birlikte, yaratıcı inancına sadık kalması daha olasıdır – kimseye güvenmemek ve sadece kendi görüşüne güvenmek. Resimleri asla kimsenin teorileri için örnek olmayacaktır, çünkü bu teorileri inceleyen Sera, olduğu gibi onları kendinden geçirir ve izleyici sanatçının kendisinin aklının ve yeteneğinin sonucunu düşünür.
Eleştiri, “Kankan” ı kabare esprili çizimler ve posterlerle ısrarla karşılaştırır – bu yüzden karakterlerin şiirsel görüntüsü, natüralizmden çok uzaktır. Hareketi yakalamak için Sera, her biri için kusursuz kompozisyon, hatta en önemsiz eleman bile yerini belirleyen bir düzlemde kavisli ve düz çizgileri birleştiren alışılmadık derecede karmaşık bir “mekanizma” geliştirir. Ancak Sera sadece hareketi iletmekle kalmıyor. Eğlenceli bir atmosfer ifade etmek istiyor – ve bu aynı zamanda bir yenilik – ama böyle bir sebep için olması gerektiği gibi yapılıyor.
Sanatçı, çizginin ve renklerin seçimiyle doğasına çok yabancı olan bu eğlencenin hislerini elde ediyor. Ancak buna belirli miktarda mizah eklenir. Sanatçının aradığı ve dekoratif efektleri doğru bir şekilde yaratmasına izin veren stilizasyon, tasvir edilen karikatürü de geliştirir. İzleyicinin ironik bir görüntüsünü ön planda bir şişko domuz profiliyle yaratır; ilk dansçının tatlı yüzünü ve arkasındaki kemerli dansçının züppe pozunu vurgular; hızlı bir dans acelesine çarpan kadın yaylarının veya buldogların saçmalıklarını pekiştiriyor… Signac’a göre Sera, resmiyle birlikte yaşamak zorunda oldukları “ahlakın düşüşünü ve çağın kabalaşmasını” göstermek istedi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)