Botticelli’nin Cenneti gösterme yaklaşımı, yeniliğinde şaşırtıcı. Sanatçı, modern bir anlatı çizgisi geliştirme geleneğini terk eder. Şarkının sadece özet bir fikrini vererek, içeriğini cennetten bir daireyle çevrelenen Dante ve Beatrice’nin iki figürünün laktik ifadesine yoğunlaştırıyor.
Paradise için resimlerde, sayfanın neredeyse tüm düzlemi Dante ve Beatrice figürleriyle doludur ve sonsuz tekrar eden diyalogları en ince duyguları ortaya çıkarır: neşeli dürtü, inanç, utanç, sitem, hayranlık; doldurulmamış beyaz bir arka plan üzerinde çizgilerin canlı, dalgalı vuruşları neşeli bir titreşim hissi, alanın ışıkla dolgunluk hissi yaratır. “Cennet” görüntülerinin öneri çizimlerin etkisi gücü. Dairenin neredeyse somut olmayan şekli, hafif hava sonsuzluğu hissi taşır. Süs buklelerinin titremesinden kaynaklanan ruhların alevleri, göksel ışığın sesini yansıtır. Sanatçı, gezginlerin figürlerinde, yüz ifadelerinde, hareketlerin koordinasyonunda, kıyafetlerinin kıvrımlarında cennet vizyonlarının bir yansımasını gösterir.
Ve serinin son çizimlerinde başka bir özellik ortaya çıkıyor: Beatrice, güzelliğin bu düzenlemesi, çirkin ve neredeyse iki kafa Dante’den daha uzun! Bu büyük ölçekli farkla Botticelli’nin Beatrice imajının büyük önemini ve belki de Dante’nin varlığında yaşadığı üstünlüğünü ve kendi değersizliğini hissetmeye çalıştığına şüphe yoktur. Fiziksel ve ruhsal güzelliğin korelasyon sorunu sürekli olarak Botticelli ile yüzleşti ve Venüsünün putperest güzel vücudunu dalgın bir Madonna’nın yüzü vererek çözmeye çalıştı. Beatrice’in yüzü güzel değil, ama inanılmaz derecede güzel, büyük ve saygıyla ilham veren elleri ve özel bir hareketsiz zarafeti var.
İlahi Komedinin Otuzuncu Canto’sunu gösteren bir resimde Botticelli, Dante ve Beatrice’in ışık nehrini nasıl en yüksek cennet olan Empireus’a yükseldiğini tasvir etti. Işık akışında küçük putti frolic, daha sonra ışık nehrinin kenarlarındaki çiçekli çalılıklara dalın. Resmin sağ tarafı, gümüş kalemde mürekkeple rötuşlanmamış bir taslaktır.
Hem güç hem de destek oldum Reklam: “Daha yüksek bir bedenden saf bir ışığa çıkarıldık.” Ve signora şöyle dedi: “Akıl ışığı, aşk açısından zengin, ölçülemeyen yüzleri olan sevgiyle, Sevgiyle zevk alamayacağınız yüzler Ve şimşek gibi görme yeteneği, Böylece bu soluyor ve ayırt edilemez Parlak bir sonda bile, Bu yüzden canlı ışığa sarıldım ve Diğer her şey, görünen her şeyin dışarı çıktığı Radiance perdeleri tarafından gizlendi.
“Komedi” nin anlamı, bedensel esaretten arınmış bir ruhun, ilahi yayılma orijinal ve son Birliğe adımlarını düşünerek yükseldiği, süper şehvetli güzelliğin tezahürünün daha yüksek dünyasının neo-Platonik fikri ile iç içedir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)