Bu P. A. Fedotov’un en önemli portresi. Diğer eserlerde olduğu gibi sanatçı portre ve tür görevlerini birleştirir. Modelin bulunduğu ortamı ayrıntılı olarak yeniden yaratır, piyano çalarak aksiyonu sunar. Ama bu oyunu kesintiye uğramış gibi görünüyordu, kızın başını ve izleyiciye bakıp modeli dersin dikkatini dağıttı.
Mavi elbiseli bir kız ve beyaz bir önlük, piyano parçasının performansı sırasında tasvir edilir: kaşları biraz şaşırır, gözlerindeki ciddiyet dudaklarında hafif bir gülümseme ile boğulur. Sanatçı, bazı kompozisyon tekniklerinin yardımıyla izleyicinin modelinin karakterini ve ruh halini hissetmesine izin verir.
Kız önümüzde, ruhsal varlığının tüm karmaşıklığında, duyguların uyanışı sırasında geleceğe amaçlı hareketler sırasında ortaya çıkar. Bakışları karmaşık spiritüel iç içe geçmeyi ifade eder. Hem güven hem de uyanıklık, dışarıdan bir gözlemcinin duygularının dünyasına girmesine izin verme ve aynı zamanda kendini izole etme arzusu vardır. Genç Zhdanovich’in ruhunun oluşum aşamasında hala oluşumda olduğunu ifade eder.
Nötr arka plan figürün etrafında hafifçe vurgulanır, hafif hava ortamı hissi yaratır ve aynı zamanda tuval üzerindeki merkezi konumunu vurgular. Portre, doğrudanlığı ve işçiliği ile dikkat çekiyor. Minyatürüne rağmen, resim cesur ve enerjik. Baş ve kollar özellikle açıkça kalıplanmıştır. Yüzün özellikleri gücü, tutkuyu, canlılığı ve aynı zamanda modelin karakterinin yumuşaklığını gösterir. Tuvalin zengin lineer ve siyah-beyaz ritmi, kıyafetlerdeki pastel renkleri sınırlandırdı ve atölyenin yumuşak dokularla ağacın dokusunu iletmesi sakin ve ev konforu hissine neden oluyor.
İyi Rus ailelerinden gelen bu tür kızlar Decembristler ve Demokratlar haline geldi, sevdikleri kişilere sonuna kadar ve büyük bir nedene adanmışlardı, ama aynı zamanda ahlak ve maneviyat ilkelerinden ödün vermeden, ahlak ve maneviyat ilkelerinden ödün vermeden tamamen sıradan bir hayat yaşayabilirlerdi. ruhunun. Nadezhda Petrovna Zhdanovich uzun yaşamını böyle geçirdi.
Zhdanovich Nadezhda Petrovna – P. V. Zhdanovich ve ikinci karısı O. P. Zhdanovich’in kızı. 1854’te serbest bırakılan Smolny’deki asil kızların İmparatorluk eğitim toplumunda büyüdü. Fin alayı A. I. Werner, daha sonra piyade generali bir subayla evlendi. Fedotov’un eserlerinin bir koleksiyonuna, şiirlerinin imzalarına sahipti, günlerin sonunda, Birinci Dünya Savaşı’nın ortasında, Rus Müzesi’ne aktarılan yaklaşık kırk Fedotov mektubu ve çizimlerini dikkatlice sakladı. Nadinka Zhdanovich Fedotov hala çok az şey biliyordu, üç ya da dört yıl önce, kız kardeşi Olya’nın, her ikisi de aynı kırmızı elbiselerde, çıplak elle boyanmış suluboya portreleri yaptı.
O zaman bile, ciddi bir görünüme sahip genç bir kızda, şu anda genç bir kız enstitüsünde oldukça belirgin olan karakteri tahmin etti: ikiyüzlülük olmadan saflık, ikiyüzsüz kadınlık, kibirsiz haysiyet, coquetry olmadan canlılık, bilgiçliksiz akıl, şerefsizlik olmadan alçakgönüllülük. Kaç yıl geçti ve külleri çoktan çürümüştü ve küçük bir Fedotov tuvalinde, bu Rus resminin incisi, herkes parlıyor ve büyüleyici mavi takılar ve bilmeceleri gizleyen kadın bilmeceleri gizlemeyen hafif bir gülümseme parlayacak. . Fedotov’un önceki, daha önceki portreleri ne kadar güzel olursa olsun, kendi yollarında güzel değildi, belki de hiçbirinde Nadenka Zhdanovich’in portresindeki gibi bir yüksekliğe ulaşamazdı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)