Ben: \ kartiny \ correggio \ 30danae. html Uzun zamandır, bu büyük sanatçının hayatı çok az biliniyordu ve bu nedenle aradaki bir şeyin bile seçilemeyeceği kadar mantıklı ve karşıt bir kurgu ile doluydu. Resim çalışmadığına ve hatta bir ressam olduğunu düşünmediğine inanılıyordu. Ama bir keresinde, Raphael’in Bologna’daki “Saint Cecilia” resmini gördükten sonra, Correggio “Anchio sono pittore!” . Bu andan itibaren çizim sanatına gayretle girmeye başladı.
Diğer tarihçiler bu olayı bir masal olarak reddediyor ve Correggio’nun Bianchi altında çalıştığını iddia ediyorlar. Onlara göre, memleketi Correggio’yu Modena’nın yakınında bırakmadı, ne Roma’da, ne Venedik’te, ne de Bologna’da değildi. Doğru, bu gerçek de şüphelidir, çünkü sanatçının resimlerinde, daha sonra Modena’da bulunmayan antikalar ve harika resimler hakkında derin bir çalışma görebilirsiniz.
Yine de diğerleri, Correggio’nun çalışmaları için o kadar fakir olduğunu ve çok az para ödediğini, bir zamanlar Parma’da sadece 200 bakır frangı aldıktan sonra, ailesine teslim etmek için o kadar acele ettiğini, eve giderken öldüğünü söyledi. Bununla birlikte, notlarında Orlandi, Correggio’nun “fakir bir insan olmadığını ve iyi bir aileye ait olduğunu, iyi bir yetişme aldığını ve gençliğinde müzik, şiir, resim ve heykel üzerinde kapsamlı bir şekilde çalıştığını” ifade ediyor.
Eserleri olağanüstü bir deha mührü ile işaretlenmiş bir sanatçı olan Correggio hakkında çelişkili bilgiler ve fırçasının çekiciliği ve hassasiyeti şaşırtıcı. Birkaç kişi onu chiaroscuro’nun gizemlerinde aştı; ışık bölümü ile, izleyiciyi önce ana konuya çeken ve daha sonra onu ortamın üzerinde durmaya zorlayan anlaşılmaz bir eylem üretir.
Correggio’nun harika fırçası istemeden unutmanızı sağlar ve sadece uzmanlar tarafından fark edilen kusurları görmez. Ancak Correggio’nun resimleri her zaman yaratıcı hayal gücünün oyununa sürekli olarak eşlik eden ve izleyiciyi büyüleyen neşeli bir heyecanla hüküm sürüyor. Sanatçı çıplak bir kadın bedeninin imajına döndüğünde, eserleri kadın güzelliği ve zarafeti için gerçek bir ilah haline gelir.
Rönesans’ın estetik sözlüğünde “zarafet”, pek çok semantik çağrışımla çok geniş bir kavramdır. “Lütuf” sadece yaygın olarak “lütuf” olarak adlandırılan şey değildir. Ve sadece “güzellik” ile eşanlamlıdır, ancak Ve onunla çok yakından ilişkilidir. Marsilio Facino’nun yazdığı gibi, “güzellik, Tanrı’nın parlayan ışını tarafından önce bir meleğe, sonra insanların ruhlarına, bedenler ve sesler şeklinde dökülen bir tür cazibe, yaşayan ve ruhsaldır… Ruhlarımızı sevindirir ve onları sıcak bir sevgi ile iltihaplandırır.” Kont B. Castiglione, büyük Raphael’in arkadaşı ve patronu, lütfu doğuştan, cennetsel bir lütuf duygusu ve bu duyguya göre hareket etme yeteneği olarak anladı.
Correggio’nun uzun zamandır dünyaca ünlü olan “Danae” adlı resmi, “zarif” eserlerden biridir. Sanatçının Yunan mitolojisinden ödünç aldığı resim için arsa.
Argos kralı Akrisia’nın doğaüstü güzelliği ile ünlü bir kızı Danae vardı. Acrisius, Danai’nin oğlunun elinde öleceği kehaneti ile tahmin edildi. Böyle bir kaderden kaçınmak için Acrisius, bronz ve taştan yeraltında geniş odalar inşa etti ve kızını orada bitirdi. Ancak Thunderer Zeus ona aşık oldu, Danai’nin yeraltı odalarına altın yağmur şeklinde nüfuz etti ve Acrisius’un kızı Zeus’un karısı oldu…
Correggio, geleneksel altın yağmuru, Danai’nin yatağına düşen parlak bir bulutla değiştirdi. Yaprakların ve karanlık perdelerin arka planına karşı, güzel, “zarif”, kesinlikle canlı bir genç güzelliğin vücudu öne çıkıyor. Kanatlı Aşk Tanrısı Danae’yi Zeus’un gelişine hazırlar. İşte çocuksu kendiliğindenliği ile tahtaya altın oklarının uçlarıyla Zeus’un sevgilisinin adını yazan hoş küçük putti.
Oda, gün batımının altın ışığı ve kalenin kalıntıları ve yüksek sakin bir gökyüzünün altında uzak ufuk ile pencereden görülen dağlık manzara ile doludur. Tuval boyunca eşit olarak dağılmış bir ışık denizi, renk tonlarını tek bir altın kahverengi ton aralığında birleştirir.
Kutsal ateşi Olympus’tan çalan Prometheus gibi Correggio, resmin temel kısmını dalgalara dökülen ışık olarak tanıyan ilk kişi oldu – her yere nüfuz ediyor ve her şeyi canlandırıyor, her nesneyi çevreliyor ve görünür kılıyor. “Ver” e baktığında, sanatçının ilahi ışığı görmek için cennete yükseldiği anlaşılıyor, bu yüzden ilahi özünü taşıdı.
Danai yatağı, güneşin kaydığı ve etrafı kıyıları gibi arka planın kalın gölgelerinin bulunduğu rüzgardan sallanan bir göl ile karşılaştırılabilir.
Yavaşça soğuk vücut rengi “Danae” ile birlikte yatağın parlak beyazlığı resme ana ışık tonu verir. Correggio güzel kadın bedenini hava örtüsü ile çevreliyordu ve daha yüksek kürelere gidiyor gibi görünüyor.
Resim 1530’da Mantua Dükü F. Gonzag’ın emriyle boyandı ve Bologna’daki ikincisinin taç giymesi sırasında ona Charles V tarafından bağışlandı. Uzun süren gezintilerden sonra, farklı koleksiyonları ziyaret ettikten sonra, 1827’deki resim Camillo Borghese tarafından 285 liraya Paris’te satın alındı ve o zamandan beri Galeri’nin mücevherlerinden biri oldu.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)