İspanyol kralı için şiirsel temalar üzerine bir dizi resimden Tiziano Vecellio “Danae” nin resim. Resmin boyutu 119 x 187 cm, tuval üzerine yağlıboya. Müşteri – İspanya Philip II, 1553-1562.
Adanmış görüntülerde, yaşamın şehvetli sevinçlerinin onaylanmasına, yeni bir trajik not açıkça duyuluyor gibi görünüyor. Zaten onun “Danae” önceki döneme göre yeni özellikler taşıyor. Gerçekten de Danae, Urbinsk Venüsünden farklı olarak, tüm resmi kaplayan tuhaf bir drama ile bizi şaşırtıyor. Tabii ki, sanatçı dünyevi yaşamın gerçek güzelliğine aşıktır ve Danae açıkçası şehvetli bir güzellik olsa da güzeldir. Ancak Titian’ın şimdi dramatik deneyim güdüsünü, tutkuyu geliştirme güdüsünü tanıtması karakteristiktir. Ustanın sanatsal dili değişiyor.
Titian, cesurca renk ve ton ilişkilerini üstlenir ve onları parlak görünen gölgelerle birleştirir. Bu sayede, hareket ve karmaşık değişken ilişkilerle dolu bir doğayı yeniden üretmeye yardımcı olan hareketli bir biçim ve renk birliği, net bir kontur ve yumuşak hacim modellemesi iletir. Danae’de, usta hala insan mutluluğunun güzelliğini iddia eder, ancak görüntü zaten eski istikrarından ve huzurundan yoksundur. Mutluluk artık bir insanın sabit bir hali değildir; sadece birkaç dakika içinde parlak bir duygu dürtüsü ile edinilir. “Yeryüzü ve cennetin sevgisi” nin açık ihtişamına ve “Urbinsk Venüsünün” sakin mutluluğuna, güçlü duyguların heyecanlı bir dürtü hissi ile karşı çıkılması hiçbir şey için değildir.
Son derece etkileyici olan, Danai’nin uzanmış bir önlükte altın yağmur paralarını hevesle yakalayan ve açgözlülükle akışını izleyen kaba bir eski hizmetçiyle karşılaştırılmasıdır. Alaycı kişisel çıkar, kabaca resmi işgal eder: işte, güzel ve çirkin, yüce ve üs dramatik bir şekilde iç içedir. Danai’nin insan parlak ve özgür hissinin güzelliği, sinizm ve kaba hırsla karşı çıkıyor. Bu karakter çatışması, yaşlı kadının kaba, düğümlü ellerinin ve Danai’nin hassas kabilesinin kontrastı ile neredeyse birbirine değiyor.
Bir dereceye kadar, görüntülerdeki tüm farklılıklarla Titian, burada “Sezar’ın Dinaryumu” resminin kompozisyonuna benzeyen bir çözüm bulur. Ancak orada, Mesih imgesinin tam ahlaki güzelliğinin, kaba kurnazlık ve temel insan tutkularını somutlaştıran Pharisee’nin karanlık çirkin yüzü ile karşılaştırılması, insani prensibin üs ve zalime karşı mutlak üstünlüğünün ve zaferinin iddiasına yol açar.
Danae’de Titian mutluluğun zaferini iddia etse de, çirkinlik ve kötülük güçleri zaten belirli bir bağımsızlık kazanmıştır. Yaşlı kadın sadece Danai’nin güzelliğinin aksine yola çıkmaz, aynı zamanda buna karşı çıkar. Aynı zamanda, Titian tam da bu yıllarda kadın güzelliğinin şehvetli cazibesinin şarkılarına adanmış gerçekten güzel resimlerinin yeni bir serisini yarattı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)