Degas genellikle dansçılar, hafta içi ve performansları yazıyordu. Onun tarafından kullanılan izlenimcilik tekniği, statikten yoksun havadar görüntüleri mükemmel bir şekilde aktardı. Sanatçının resimlerinde, balerinlerin kırılgan ve ağırlıksız figürleri, sahnede sahne ışıkları ışığında izleyicinin önünde, daha sonra kısa bir dinlenme dakikalarında, daha sonra bu çalışmada olduğu gibi dans sınıfının duvarlarında görünür.
Tuvalde tasvir edilen sahne kazara fark edildi gibi görünüyor: balerinler ünlü dansçı ve koreograf Jules Perrault’un rehberliğinde egzersizler yapıyor. Perspektif biraz olağandışı – izleyici yukarıdan gelen her şeyi görüyor. Kompozisyon yaşlı bir öğretmen etrafında inşa edilmiştir.
Jules Perrault, omuzlarına ulaşan bir bastona yaslanmış olarak tasvir edilmiştir ve onu çevreleyen balerinler beyaz bulutlar kümesine benziyor. Bununla birlikte, tüm hafifliklerine rağmen, bale sert fiziksel çalışma olduğu açıktır. Degas resimlerinde dansçıların imajının herhangi bir kişisel temastan yoksun olduğuna da dikkat edilmelidir. Sanatçı, sahnenin tarafsız bir gözlemcisinden başka bir şey değildir.
Tiyatro ve özellikle bale teması Degas’ı her zaman ilgilendirdi. Sanatçı sadece dansçıların hareketlerinin güzelliğini değil, aynı zamanda sonsuz prova ve derslerde yer alan zor günlük yaşamlarını da göstermeye çalıştı. Sanatçı neden bu konuya bu kadar ilgi duyduğunu sorduğunda, “Dansçılar bana güzel kumaşlar yazmak ve hareketleri iletmek için bir bahane olarak hizmet ettiler.”
(1 votes, average: 5,00 out of 5)