22 Nisan 1603’te Alicante limanına genç bir Rubens indi, önemli patronu Mantua Dükü, Vincenzo I Gonzaga tarafından önemli bir diplomatik görevle İspanya’ya gönderildi. Rubens, Kral III. Philip’e ve kraliyet favorisi Lerma Dükü’ne, İtalyan resimlerinin güzel bir koleksiyonu da dahil olmak üzere birçok değerli hediye verecekti.
Birçok resme zarar veren sürekli yağmur ve fırtına ile 20 günden fazla sürdü. 17 Mayıs – 14 Haziran tarihleri arasında Valladolid’de kalan sanatçıların bazıları restore etmeyi başardı, ancak dini konularda iki resim tamamen bozuldu.
Rubens, muhtemelen Lerm Dükü için tasarlanan yeni resimler yazmaya karar verdi ve klasiklerinden eğitim ve bilgisini gösteren bir tema seçti: Yunan filozofları Democritus ve Heraclitus’un görüntüsü.
Kralın ilk bakanı Duke Lerma onları çok sevdi, portresini sanatçıya sipariş etmeye karar verdi.
Demokritos ve Heraclitus, “Filozoflar – Gülmek ve Ağlamak”, Avrupa Rönesans ve Barok resimlerinde – tek bir resimde ya da bir dipty şeklinde geniş bir şekilde temsil edilmektedir. Bu yan yana koyma fikri, Senocu, Juvenal ve Democritus’u, insan zayıflıklarının öfkesi olan, belirsiz, üzgün metinlerin yazarı olan iyi bir hayatın sevgilisi olan iyimser bir filozof olarak gören Seneca, Juvenal ve diğerleri tarafından bile önerildi.
15. yüzyılın Floransa hümanistleri de bu çifti, neşeli bir görünümün filozofla daha tutarlı olduğu fikrini doğrulamak için kullandılar.
İki düşünür bize bakıyor: bir küre ve siyah bir hüzünlü Heraclitus ile küçük bir gülümseyen Demokritos Bu erken eserlerin aciliyetine ve Venedik etkisine rağmen, sanatçının yeteneği görünür, gelecekteki RUBENS hissedilir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)