Bir zamanlar, Volga kıyılarında yürürken, Kustodiev güzelliği ve büyüklüğü onu şok eden bir kadın gördü ve sanatçı bu resmi boyadı.
Halk sanatçıları, hikaye anlatıcıları, Rusya’nın şarkı yazarları tarafından sevilen bir Rus manzarası vardı. Parlak, pubis gibi, neşeli, halk oyuncağı gibi. Avrupa’da başka nerede kubbelere bu kadar çok altın koydular, mavi üzerine altın yıldız dövdüler? Rusya’nın genişliğinde olduğu gibi, su ovalarında yansıyan küçük neşeli kiliseler başka nerede var?
Sanatçı, resim için büyük bir tuval aldı, kadını tüm Rus güzelliğinde yüksekliğe koydu. Renklerin isyanının üstünde, mor ve kırmızı renklere hakim oldu. Aynı zamanda zeki, şenlikli ve heyecanlıydı.
Ve kadın güzel ve görkemli, arkasındaki geniş bir Volga gibi. Bu, ilk loncadan bazı tüccarların onu karısı olarak seçtiği güzelliğinin gücünü bilen güzel Rus Elena. Bu, gerçekte uyuyan, nehrin üzerinde duran, ince beyaz badanalı bir huş ağacı gibi, huzuru ve memnuniyeti kişileştiren bir güzelliktir.
Uzun bir elbise giyiyor, endişe verici bir menekşe rengiyle pırıl pırıl parlıyor, saçları ortada taranıyor, koyu bir örgü, kulaklarında parıldayan armut küpeleri, yanaklarında sıcak bir allık, elinde desenlerle süslenmiş bir şal.
Volga manzarasına, etrafındaki dünya kadar doğal olarak güzelliği ve ferahlığı ile uyuyor: hem kilise hem de kuşlar uçuyor ve nehir akıyor, vapurlar yelken açıyor ve genç tüccar çift yürüyor – onlar da güzel tüccar tarafından hayran kaldılar.
Her şey hareket eder, koşar ve sabitin sembolü olarak, daha iyi olan, olan ve olacak anlamına gelir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)