“Kıdemli memurların hepsi mükemmel insanlar, ama kendilerini genellikle gençlerden uzak tutarlar. Tüm genç memurlar kötü şöhretli ya da iyi insanlardır, ama parasızlıktan dolayı sıkıntılı. Herkes köşesinde oturuyor ve başkalarını tanımak istemiyor…” – belirtti A. Druzhinin Fin Alayı yetkilileri üzerindeki üzücü izlenimleri.
Tabii ki, aralarında iletişim vardı – hem dost hem de dost; çevreler de şirketleri topladı. Fedotov ile sürekli bir dostluk çemberi vardı. “Rahat” bir karaktere sahip, genellikle nasıl yakınlaşacaklarını ve insanlarla nasıl anlaşılacağını biliyordu. Doğal olarak yumuşak ve sakin, hatta ve yardımsever, şefkat uyandırdı ve herkesle iyiydi. “Şakalarla şakalar için para ödediler,” diye hatırlattı A. Druzhinin, “ve sanatçı Fedotov” u gitar, fagot, resim, şiirler, her zaman başarılı olmayan ve yumuşak bir kalple, dostça gülünç için bolca bir fırsat olarak görev yaptı… “
Herhangi bir şirkette hoş, hizmetsiz ve kendini dayatmadan ona ihtiyacı vardı. Kolordulardan gelen hayat ona bir plebyanın tuhaf gururunu öğretti, onu aşağılanabileceği durumlardan kaçınmaya zorladı, ona anlaşabilme, kimseyle tartışmama ve zorbalık yapmama, iletişimsel olmayı, ancak sonuna kadar değil, makul bir şekilde ve iletişiminde izin vermek, genel olarak anlaşılmış ve genel olarak kabul edilmiş düzeyde kalmak. Başarılı oldu ve gelişmiş alışkanlık ömrünün sonuna kadar kaldı. Büyük olasılıkla, daha sonraki yıllardaki yalnızlığını şiddetlendirdi ve tarttı, ama gerçekten onun kontrolünde değildi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)