Savaş yasalarına göre, düşman tarafından fethedilen her şehir kazanana uymak zorundadır. Moskova’ya girdikten sonra Napolyon, yeni fethedilen şehirde düzeni sürdürmesi gerekenleri yakın arkadaşları arasından hemen atadı.
Ama emir gelmedi. Fransız ordusu Moskova’ya geldikten kısa bir süre sonra şehirde yangınlar başladı. Ertesi gün korkunç bir trajedi patladı. Sabah başlayan bir kasırga yangını şehir geneline yayar; Moskova’nın sol kısmı öfkeli bir cehenneme dönüştü, Kızıl Meydan’daki depolar alev aldı, çok yakında Kremlin’in etrafındaki sokaklar da ateşle parladı. Evler, dükkanlar, depolar ve hatta tüm mahalleler yanıyordu. Korkunç yangının neden olduğu sıkıntılar, Napolyon ordusunun askerleri tarafından çok sayıda soygun ve yağma ile çarpıldı.
Moskova yangını Fransızlar için gerçek bir felakete dönüştü. Napolyon askeri mahkemelerin kurulmasını ve yakalanan kundakçıların herhangi bir küçümsemeden infaz edilmesini emretti. Ve onlar için av başladı. Kundaklamada yakalanmak için yanan eve yakın olmak yeterliydi. İnsanlar sokaklarda ele geçirildi, askeri mahkemelere gönderildi ve vuruldu…
Moskova neden yanmıştı?
Fransızlar Moskova ateşini saboteurs-kundakçıları şehre, Ruslara – Fransız fanatizmine gönderen General Rastopchin ihanetine bağladılar.
“Özünde,” Leo Tolstoy’u “Savaş ve Barış” adlı romanında yazdı, “Moskova yangınının nedenleri bu yangının bir ya da daha fazla kişiye atfedilmesi, böyle bir nedeni yoktu ve olamazdı… Moskova’nın sakinlerinin onu bırakması nedeniyle yanar ve birkaç gün boyunca ateş kıvılcımlarının döküleceği bir sürü talaşın yanması kaçınılmazdır. ateş eder, içinde sakin olmadığında yanamaz Birlikler yaşarken, pipo içiyor, Senato meydanında Senato sandalyelerinden ateş yakıyor ve günde iki kez yemek yapıyorlar.
Moskova borulardan, mutfaklardan, yangınlardan, düşman askerlerinin, sakinlerinin – ev sahiplerinin değil – özensizliğinden ateş yaktı. Kundaklama olsaydı, kundaklama bir nedenden dolayı alınamaz, çünkü kundaklama olmadan aynı olurdu. “
(1 votes, average: 5,00 out of 5)