Flora, sanatçı Sandro Botticelli “Bahar” tarafından resmin bir parçası. Flora doğanın çiçeklenme ve meyvesinin bir görüntüsüdür. Flora’nın çelengi ve kolyesi peygamberçiçeklerini, papatyalar, karaca otu, vadideki zambaklar, unutma, mersin yaprağı, periwinkles, nar çiçekleri, haşhaş tohumu, düğünçiçekleri, yabani çilek, menekşe çiçekleri ve meyvelerini tasvir eder. Genellikle Botticelli’nin şematik olarak bitkileri tasvir ettiği kabul edilir. Ancak “Bahar” resminin “botanik” yönünün dikkatli bir şekilde incelenmesi, kırktan fazla çiçek ve bitkinin içinde açıkça tanındığını göstermiştir.
Botticelli, Leonardo gibi tam bilimsel gözlem yapmaya meyilli değildi, ancak Erken Rönesans’ın karakteristik bitkilerinin geleneksel yorumu ilkesini takip etmedi. Sanatçı, doğanın bu “küçük formlarının” mükemmelliğinden memnundu. Sandro Botticelli gülleri, beyaz, soluk pembe, sıcak kırmızımsı, lüks ve geçici tasvir etmeyi severdi. Koyu peygamberçiçekleri ve sarı çekirdekli beyaz papatyalar yıldızlara benziyor. Botticelli, yabani çilek ve canlı nar çiçekleri ile birleştirerek, mütevazı düğünçiçekleri, unutma ve menekşeleri çelenklere ördü.
Neredeyse mücevher güzelliği olan bir kolye ortaya çıktı. Dekoratif ifadesi ile bitkinin canlı cazibesinin eşiğinde olan bu vizyon, sapların ve yaprakların transferinin karakteristiğidir. Yenilen güller, karanfil çalıları ve peygamberçiçekleri, hem kumaşların yüzeyinde hem de karakterlerin ayaklarının altındaki çayır “halısında” enfes desenleri “örmektedir”.
Kompozisyonunda, sanatçı Sandro Botticelli, görüntünün semantik yönünü vurgulayarak çiçeklerin sembolizmini kullandı. Karanfil, peygamberçiçekleri, portakal çiçeği, dünyevi aşk ve evlilik temasıyla ilgilidir. Aynı zamanda, başka bir anlam çizgisi inşa ediliyor: bir zambak – bir saflık çiçeği, karanfil – ilahi üçlü bir sembol, keten, küçük bir aster – hepsi, bir insanı ruhsal tefekkürün zirvesine taşıyan yüce sevgiyi gösterir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)