18. yüzyılın başında 19. yüzyılın başlarında Borovikovsky onun için yeni bir grup aile portresine döndü. Bu, sanatçının keşfettiği lirik bir portre biçimine yeni nitelikler getirmesine izin verdi.
En başarılı olanlar arasında Gagarin kız kardeşlerin portresi var. Kompozisyonuna bir tür eylemi eklendi. Evde giyinmiş iki genç kız müzik çalmakla meşgul. Genç – gitar çalar ve ablası tarafından tutulan müzik sayfasına bakar.
Zarif pozlar, canlı gözler, genç yüzlerin hassas ovalleri, gümüş-gri, mor-pembe ve mavi tonların ince taşmaları, dost doğa. Zarif parlak kırmızı gitar uyumsuzluk getirmez, sadece kız kardeşlerin parlak görüntülerini vurgular.
Bu resmin fikri, içsel yaşamın idilini ve müziğin doğduğu ihale duygularını gösteren duygusallık fikirlerine yakın olsa da, yine de önemli bir yenilik unsuru taşımaktadır: aktif eylemin güdüsüne dayanmaktadır. Buna göre, kızların karakterleri artık belirsiz reverie gölgesi tarafından gizlenmiyor: daha fazla özgüllük ve doğallığa sahipler.
İki figürün başarıyla düzenlendiği neredeyse kare tuval formatı ustaca kullanıldı. Resimdeki manzara arka planına küçük bir rol atanmıştır. Ancak ev eşyaları: kıyafetler, gitar, notlar – pitoresk yüzeyin neredeyse yarısını işgal eder. Yeni, formun hacimsel-plastik yorumunda da kendini gösteriyor: sanatçı, daha önce siyah-beyaz kontrastından daha önce karakteristik olmayan kontrastı kullanıyor. Portrenin rengi, refleks kullanmadan ilgili tonların kontrastına dayanır.
Gri, gitarın parlak rengiyle biraz pembe, inci beyazı ile kombinasyonu hala yumuşaktır. Kompozisyon ve renkteki bu çok önemli olmayan değişiklikler, Borovikovsky’nin önceki on yılda bulduğu lirik ve duygusal görüntüyü önemli ölçüde değiştirir.