Gelinin imajı, özellikle sanatçının Bella Rosenfeld’deki düğünün arifesinde Marc Chagall’ın resimlerinde bir kereden fazla bulunur. Ancak, sunulan çalışma “Gelin” genel dizi öne çıkıyor – Bella uzun zamandır öldü ve bu sevgi ve hassasiyet için bir övgü değil. Resim, yazarın tarzında, tanıdık ve tanınabilir özelliklerin yanı sıra yenilikçi fikirleri birleştirir.
Her şeyden önce, yenilikler bir renk paletinin seçimiyle ilgilidir – gelinin durduğu ön planda bir dizi sembolik ve fantastik görüntü içeren mavi-gri bir arka plan. Zemine kırmızı bir elbise ve beyaz bir peçe giyiyor ve elinde yeşil bir çiçek dalı var – kız tuvalden çıkıyor, izleyiciye doğru koşuyor. Bir eleştirmen bir keresinde bu resme baktığında, bu kızın birinin soyut daralmış, yani sizin değil ve küçük gözlerin özenli bakışlarının size yönlendirildiğini belirtti. Resmin kompozisyonu çeşitli ulusal Yahudi leitmotiflerinden “bir araya getiriliyor” – çello çalan bir keçi, flütçü müzisyen, pigtaillerli bir kız.
Yazar ayrıca tuvalin alanını, yüzgecinde mum bulunan bir balık, çello altında bir sincap ve elbette hemen görünmeyen bir kilise gibi sembollerle doyurdu. Parlak bir gelin bir adamla çevrilidir – ya kıza nazikçe sarılır veya başındaki perdeyi dikkatlice ayarlar. Kızın imajı bir şekilde fantastik ve gerçek dışı çıktı. Birçoğunun ressamın bu çalışmasını uzun zamandır kaybettiği şeyi özlemini ifade etme girişimi olarak yorumlaması şaşırtıcı değildir.
İlginç bir gerçek: “Gelin” resmi Julia Roberts ve Hugh Grant ile “Notting Hill” filmindeki ana karakterin dairesinde bir posterde görülebilir. Bunun nedeni, ünlü filmin senaristinin Chagall’ın büyük bir hayranı olması ve onu sahnelerden birinde “alıntılama” fırsatını kaçıramamasıydı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)