Genellikle “Fornarina” olarak da adlandırılan genç bir kadının Portresi’nin Raphael’in sevgilisini ve uzun yıllar Raphael için bir model olan “Donna Veil” veya “Donna Velata” resmini tasvir ettiği kabul edilir. Özellikle, sanatçı onu dünyaca tanınan başyapıt – “Sistine Madonna” – ve diğer muhteşem eserlerinde tasvir etti. Geleneksel olarak bunun bir fırıncının kızı olan Siena Margarita Luti’nin bir yerli olduğuna inanılmaktadır.
Vasari ilk önce bundan sonra 1665’te Fabio Chigi’den bahseder, ancak birçok yazar Raphael’in “güzel Fornarina” ya olan sevgisinin kurgu olduğunu düşünür. Bununla birlikte, Lord Rodolfo Lanchani tarafından toplanan kanıtlar Vasari hikayesinin gerçekliğini kanıtlıyor ve ek olarak Fornarina’nın adını ve daha da kaderini belirliyor.
Yerel geleneklere göre, Roma’da sevgili Raphael’in ardışık konutları olarak üç ev belirtilmiştir; bu evlerin her biri, boyası ardında usta tarafından işgal edilen binaların hemen yakınında. Şimdi 1518’de Leo X altında yapılan bir nüfus sayımından, Sassi adındaki evlerden birinin Siena’dan bir fırıncı Francesco tarafından işgal edildiği biliniyor; bu Vasari’nin bir kopyasının marjinal notunda isimlendirildiği gibi “Raphael’in sevgilisi Margarita”, Siena’dan bir fırıncının kızı olduğu geleneğiyle örtüşüyor.
Rafael’in sevgisinin ölüme uyacağı düşünülen papadan bir habercinin ısrarı üzerine odadan çıkarıldığı zamana kadar sürdüğü söylenir. Vasari ayrıca Rafael’de “ölmek istediğinde ve her şeyden önce bir Hıristiyan olarak sevgilisini evden serbest bırakarak ona iyi bir varoluş sağladığını” söyledi. 1897’de Trastevere’deki St. Apollonius Cemaati’nin ana kitabında bir giriş bulundu. 18 Ağustos 1520 olarak adlandırılan bu not, yani Raphael’in ölümünden dört ay sonra şöyle yazıyor: “18 Ağustos 1520. – Siena’dan merhum Francesco Luti’nin kızı dul Margarita bugün kurumumuza kabul edildi.” Sayıların ve isimlerin tesadüfleri, “dul” un güzel Fornarina olduğunu gösterebilir. bilinmeyen
Muhtemelen Margarita’ya olan sevgisi nedeniyle, Rafael’in uzun yıllar süren 1514’te sonuçlanan güçlü Bernardo Dovizio, Kardinal Bibbien’in yeğeni Maria Dovizio ile nişanlanması düğünü bitmedi. Vasari’nin Rafael’in tereddütünün kardinal bir şapka alma umuduyla bağlantılı olduğu mesajı şüphelidir.
Rafael’in Kardinal Bibien gibi güçlü bir kişiyi memnun etmeyi ve yeğeniyle nişan almayı kabul etmeyi diplomatik olarak kabul etmesi çok daha makul. Vasiyetnameye göre, gelinin mezarı üzerine, sanatçının bunu kendisine yaptığını söyleyen bir yazıt yapıldı: “Biz, Baldassare Turini da Pesca ve Janbattista Branconi dall’Aquila, Rafael’in son arzusu ve uygulayıcıları, bu anıt dikildi “ölümü mutlu bir evliliği soymuş olan Antonio da Bibiena’nın kızı nişanlı karısı Maria.”
Muhtemelen, ustanın ölümünden sonra resim atölyesinde kaldı ve Giulio Romano, öğrencisi ve varisi olarak onu tamamladı ve daha sonra sattı.
Portre yarı saydam bir genç kadın, yarı saydam bir elbise içinde, göğüslerini “Donna Velata” resminde olduğu gibi elinin utanç verici bir hareketiyle kaplar.
Fornarina’nın portresi yazarın imzasına sahiptir. Sol tarafta, kaset üzerinde, Latin harfleri yazıyı tasvir ediyor: “Raphael Urbinas”. Raphael’in ölümünden sonra öğrencisi Giulio Romano tarafından gerçekleştirildiğine inanılmaktadır.
Bir X-ışını çalışmasının sonucu olarak, başlangıçta ustanın Leonardo da Vinche tarzında bir manzara arka planı çizdiği ortaya çıktı, bu da daha sonra Venüs’ün kutsal ağacı mersin ile değiştirildi. Bunun daha sonra tuvali “değiştiren” Giulio Romano tarafından yapılabileceğine inanılıyor.
Bu tablonun en ünlüleri, 1530 yılında Raffaelino del Collier tarafından yazılan “Fornarina Borghese” adlı Borghese Galerisi’nde saklanan birkaç eski kopyası var.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)