Maneviyat için çabalamak, içinde destek istemek insan doğasıdır. Bu nedenle, Mesih’i tasvir eden VG Perov, aynı zamanda hem zayıf hem de güçlü olduğu anda, sadece Rab’bin hayatının bir bölümünü tanıtmakla kalmayıp, aynı zamanda manevi mirasa katkıda bulunmaya çalışmak istedi. Tuvalde ne tür bir arsa gösteriliyor? İçerik oluşturucunun çalışmasını nasıl değerlendiririm?
İlginçtir, bu gece İsa Mesih’in halka açık infazından önce. Bahçede öyle bir sessizlik varmış gibi görünüyor ki, Rab’bin sözleri, duası ve ağlaması dalgalara dökülüyor. Ancak, resmin arka planında görünen şehir çok uzak olduğundan ve Üstatlarıyla birlikte gelen öğrenciler hızlı uykuda olduğu için kimseyi uyandıramaz. O kadar güçlü ki, sanatçı sanki yakın değilmiş gibi resimlerini tasvir etmemeye karar veriyor. Gerçekten de, şu anda Mesih’e destek olamazlar. Bu sadece onun sona ermesi gereken yüküdür. Ve şimdi, son yakın. Ve bu yasaklandı. Ve o kadar fiziksel korku, İsa’yı duygusal bir acı gibi zayıf hissettirmez. Ressam ne canlandırmaya çalıştı.
Mesih’in acısının tanığı, Perov’un o anın saflığının ve dehşet verici bir sembolü olarak sunduğu hassas beyaz bir çiçektir. En önemlisi, sanatçının Lord’un görünümünde ayrıntılar tuvalinde görüntüye yaklaşmaya karar vermesini sevdim. Sanki böyle bir insanın önünde önemsizliğini farketmiş gibi, yüzünü gösterme özgürlüğünü almaya cesaret edemez. Yani, resimde bir ibadet aracı görmek isteyenler için belirli bir değeri temsil etmiyor. Büyük ressam ruhunu mütevazi bir şekilde bu şekilde ele aldı.
Benim için resim, adımın ihtişamını aramak değil, tüm insanlara en azından biraz inanç ve bilgi vermek için bir başyapıt yaratıldığında kişisel olarak yeni bir maneviyat yönü açtı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)