Fransız ressam Antoine Watteau “Gilles Pierrot kostüm.” Resmin boyutu 185 x 150 cm, tuval üzerine yağlıboya. İnsan deneyimlerinin ince nüansları – ironi, üzüntü, endişe, melankolik – küçük resimlerinde manzaradaki bir veya daha fazla figürün görüntüsü ile ortaya çıkar.
Bu sahnelerin kahramanları rahatsız ve utangaç, garip, alaycı, kurnaz ve seksi, genellikle üzücü. Watteau’nun resimlerinde daima parlayan ironik yabancılaşma, onlara gerçeküstü, fantastik ve zor bir serapla ilgili bir ipucu veriyor. Grace ve virtüöz yazma kolaylığı, yanardöner karmin, yeşil, lila renkleri, ton tonlarının çeşitliliği, bu karakter görüntülerinin oluşturduğu şiirsel duygu oyununu yansıtır. Watteau’nun karakterleri gerçeklikten uzak, sanki pandomim oynuyor gibi, çok özel bir dünyada sakin bir hayatı, sanatçının hayal gücünün yarattığı bir dünya olan tiyatro ve gerçeklik eşiğinde tasvir ediyorlar. Sanatçının “Pierrot Kostümü’ndeki Gilles” resminde Gilles Fair Theatre’ın kahramanı olan saf bir safkanın hüzünlü ve kibar bir görüntüsü, yüksek şiirlerle doludur.
Pierrot, soytarının hizmetçilerinden biri olan sürekli bir İtalyan komedi del arte türüdür. Bu, küçük bir tasfiyedir, kendisinden sakar bir sadeton, kurnaz, obur ve bir hırsız yazmaktadır. Üzerinde maske yok, ancak yüz kalın bir toz tabakası ile kaplıdır. Pandomimde sık sık Harlequin rakibi rolünü oynar; ayrıca Bertoldo, Bertolino ve Payazzo isimleri altındadır.
İtalyan komedi tiyatrosu del arte’nin oyunlarına Fransa’ya ulaşan Pierrot o kadar popüler oldu ki Moliere tarafından Don Juan’da kahraman ve sonra Pierrot-Romulus Lesage gibi bağımsız bir parodi oyunu kahramanı olarak ortaya çıktı.
Restorasyon döneminde Gaspard Deburo Tiyatrosu’nda dirildiği zaman Pierrot’un görüntüsü tamamen unutuldu. Debureaux tarafından çeşitli oyunlarda yaratılan Pierrot tipi o kadar ilginçti ki Charles Nodier, Jules Janin, Theophile Gauthier’in makalelerini ona ayırdı. Böylece, İtalyan komedi del arte ve pandomimdeki tüm karakterlerden Pierrot en uzun sahnede kaldı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)