Rusya’da bulunan bir başka başyapıt, yani St. Petersburg Devlet İnziva Yeri Müzesi, dünyaca ünlü bir başyapıt “Keman ve Gitar”.
Resim, Pablo Picasso’nun o zamanlar yakından ilgilendiği kübizm tarzında boyanmıştı. “Sentetik kübizm” – işin ilişkili olduğu yön budur. Kübizmin bu aşaması kontrast ve dekorativite ile karakterizedir, çoğunlukla bu şekilde ana karakterlerin ev eşyaları ve müzik aletleri olduğu natürmortlar, posterler veya resimler yazarlar. Bu trendin ataları Braque ve Picasso’ydu. Yeni ifade yolları arayışıyla o kadar taşındılar ki kum, gazete parçaları, halatlar, duvar kağıdı artıkları gibi alışılmadık malzemeleri kullanmaya başladılar.
1912-1913 döneminde Picasso, ana karakterleri müzik aleti olan bir dizi eser yarattı, ancak en ünlüsü “Keman ve Gitar”.
Resmin alanı, birbirine bağlanan ve iç içe geçen birçok düz öğeye ayrılmıştır – desenler, bir boyun parçası, keman denemeleri, duvar kağıdının bir kısmı, masanın bir parçası, camın zar zor fark edilen bir ipucu ve şimdi farklı unsurların kaosundan, bir natürmort müzikal bir izlenim.
Herhangi bir karmaşık çalışma gibi, bu resim de kişinin anlayışına ve tutumuna bağlı olarak farklı şekillerde yorumlanır. Bazıları enstrümanların ruhunu, somut ve sondajı görürken, diğerleri daha fazlasını bulur – birisinin hayatının bir parçasının, belki de bir müzisyenin veya belki de sadece normal bir kafe veya kabare.
Sakin renk kombinasyonları form algısından uzaklaşmaz ve yerleşik tasarım ikna edici ve cesur görünen bir arsa doğurur.
Kübizm ve Picasso’nun kendisi, övgü dolu odes veya tersine sinir bozucu eleştirilerle ilgili birçok anlaşmazlığa bakmamak, bu süre zarfında sanatçının hayatı dinamik bir şekilde yokuş yukarı gitti – yeni stilde çalışmak ona uzun zamandır beklenen şöhret ve başarıyı ve maddi zenginliği getirdi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)