Yukarı Normandiya’daki küçük Giverny köyü, sanatçı Claude Monet için bir ilham kaynağı oldu. Şimdi müze haline gelen Monet arazisini barındırıyor. Monet, yaratıcı çalışmalarının birçoğunu her zaman bitki örtüsünün bolluğuna odaklanan Manor’a adadı.
Giverny kasabasına adanmış resimler her zaman “canlı” ve suludur. Renklere ve parlak renklerin bir paletine gömülürler. Sahibin, arazinin yakınında çiçek tarhları oluşturmak için çok çaba sarf etmesi dikkat çekicidir. Şahsen çiçek ve çalı dikti. Ustaca bir fırça kullanan elleri de ustaca bir kürek ve tırmık kullandı. Monet’in çok yönlülüğünü ve olağanüstü olanını ortaya çıkaran şey Burada sunulan resim sanatçının yerleştiği yere karşı saygılı bir tutum sergilemektedir. Bu resimde dikkat çekici olan şey.
İlk olarak, eserin yazılma tarihi Monet’in sağlığıyla ilgili sıkıntılarla çakıştı. Katarakt geliştirmeye başladı – renklerin net bir şekilde algılanması ve nesnelerin anahatları için bir cümle. İkincisi, bu yer yazarın diğer popüler eserlerinde, örneğin “Nilüferler” de tanınabilir. Üçüncüsü, Claude çok başarılı bir sunum şekli seçmedi. Resim, yeşillik ve kırmızı lekelerin bir karışımını andırıyor. Eser yazımın netliği açısından çok zor algılanıyor. Bu ilerleyici göz hastalığından kaynaklanmaktadır.
Nesnelerin netliği durdu, bu yüzden sanatçı resmi lekeler, bulanık ve tek renkli boyadı. Ancak, Monet’in planı yaza odaklandı ve çiçek açan, çiçek açan, güneşe kadar uzanan her şeyin ihtişamı. Arazinin çoktan terk edildiği ve doğanın devraldığı görülebilir.
73 yaşındaki Monet artık güçlü değildi, ancak son günlere kadar resimden vazgeçmedi. Sanatçının ölümünden sonra, en küçük oğlu bahçeye, en büyük oğlu Blanche’nin karısına ve yaşlı bir bahçıvanla ilgileniyordu. Bundan sonra, diğer sanatçılar, büyük izlenimcinin örneğini takiben Paris banliyölerinin doğasından ilham alarak Giverny’ye yerleşmeye başladı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)