Çarmıha gerilme, varlıklı müşterilerin ve müşterilerin dikkatini yetenekli bir genç adama çeken Raphael’in en seçkin erken eserlerinden biridir.
“Çarmıha gerilme” resmindeki görüntünün doğası dramatik, oldukça lirik ve maneviyattan uzaktır.
Çarmıha gerilmiş olan, kaselerde değerli Kurtarıcı Kan damlaları toplayan zarif meleklerle çevrilidir. Hafif bulutların parmak uçlarına dokunuyorlar, yerden kolayca yükseliyorlar. Kemerlerinin uzun şeritleri bükülür, bukleler haç ve meleklerin figürleri arasındaki boşluğu doldurur ve haçtaki katılımlarını vurgular.
Resimdeki tüm yüzler huzur ve sükuneti soluyor. Yaşlıların ve Mary Magdalene’nin haç dibindeki diz çökmüş figürleri meleklerden çok daha büyük. Yüzleri acı veren Mesih’e umut ve beklentiyle hitap ediyor. Mesih figürüyle tek bir kompozisyon grubu oluştururlar, bu yakın renk şeması ve tasvir edilen rakamların benzer boyutları ile vurgulanır. Bu teknikle sanatçı, Kurtarıcı’nın insan doğasını vurgulamaya çalışır.
Üzgün ve müstakil yüzleri ile haç her iki tarafında iki kadın. Solda, büyük olasılıkla, karanlık bir elbise içinde yas tutan bir Meryem tasvir edilmiştir.
Ufuk çizgisi, arka plandaki manzara, resmi iki parçaya ayırır – dünya ve cennet. Haç, güneş ve ayın üstünde, insan yüzleri ile, izleyiciye bakarken, bulutların arka planına karşı simetrik olarak bulunur.
Vasari, Çarmıha Gerilme Raphael tarafından imzalanmamış olsaydı, Perugino’nun fırçasına atfedilebileceğini yazıyor. Resmin arka planı Umbria tarafından Floransa’ya bir yaklaşım gibi görünüyor – Raphael’in gençliğinde Toskana’nın başkentini ziyaret ettiğinin önemli bir kanıtı.
Raphael’in o döneme ait resimlerinde, kıdemli bir ustadan ödünç alınan tüm grupları izlemek kolaydır. Raphael’in erken “Çarmıha Gerilişinde” Moye, resmi Siena’daki St. Augustine Kilisesi’nde Perugino tarafından aynı arsa ile tekrarlar.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)