Tüm serinin, antik ustanın, havari Pavlus’un imajında özellikle iyi iletilen görüntünün insan özünü derinden ortaya çıkardığı sadece üç eser hayatta kaldı. Açık mavi ve leylak rengi tonlarında grimsi bir pus ile yumuşatılan Paul’ün görünüşü, iyi doğa ve güçle doludur. Rublev sessiz odaklanmış bir kişiyi, yumuşak bir mizaç, fiziksel olarak güçlü çizer.
Anıtsal olan bu görüntüde şiirsel, lirik bir ilke ifade edilmektedir. Paul’un imajını, 1387’den önce Serpukhov şehrinin Vysotsky manastırına getirilen, daha önce bahsedilen yarım uzunluktaki deesis sırasından önceki Bizans imajıyla karşılaştırmak ilginçtir. Tıpkı Rublev rütbesinde olduğu gibi, Bizans sanatçısı ona farklı bir karakter verdiği için Paul’ün büyük figürü sola döndü.
Soluk bir ten ve parlak kırmızı dudaklarla keskin bir tezat oluşturan koyu, neredeyse siyah saçlı oryantal tipte bir adamı tasvir ediyor. Görünüşünde, Paul Rublev için alışılmadık olan dik bir eğilim ve azim hissedilir. Renk daha koyu ve ağırdır. O dönemde, Bizans resminin görüntüleri öncekinden daha rahat bir karakter kazandı. Ancak, Andrei Rublev’in başladığı yumuşaklığı, samimiyeti ve samimiyeti göstermediler. Vysotsky Manastırı’ndan Bizans rütbesi resmi ciddiyetle doludur.
Deesis rütbesine çıkma sorunu açıktır. Bu çalışmanın oldukça olgun tarzından devam edersek, ustanın çalışmasının erken dönemine atfedilemez. Sadece Vladimir Göğe Kabul Katedrali’nin resminden sonra, başka bir deyişle 1408’den sonra ortaya çıkabilir. İlk bakışta, Zvenigorod rütbesinin simgeleri soğuk renklerinin olağanüstü güzelliği ile etkileyicidir. Mavi, pembe, mavi, soluk mor ve kiraz tonları, arka plan altını ile kusursuz müzikal birlikteliklerde verilir, sadece müzik dernekleri düşünmeden ikonda doğar.
Rublev için renk, insanın iç dünyasını ortaya çıkarmasına yardımcı olan araçlardır. Kurtarıcısı, Paul’ü, başmelekleri karşı konulmaz bir çekiciliğe sahip. İnanılmaz yumuşaklık onlara içkin, içlerinde Bizans şiddetinden hiçbir şey kalmıyor.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)