Floransa sanatçısı Alessandro Allory’nin resmi “Herkül ve Muses.” Resmin boyutu 39 x 29 cm, bakır, yağdır. Herkül kültü tüm Helenik insanlar arasında yaygındı. Herkül onuruna şenliklere Herkül denirdi ve Sikion, Thebes ve antik Yunanistan’ın diğer yerlerinde vardı.
Gücün bir temsilcisi olarak Hercules, tüm spor salonlarının ve palestraların koruyucu azizi olarak kabul edildi; Roma’daki gladyatörler silahlarını Herkül’e adadılar. Eski Yunan mitlerinin kahramanı Herkül zaferden sonra dinlendiğinde, kulağını müzik ve şarkı söyleyerek sevindirdi: dolayısıyla muses’e karşı tutumu. Muses, antik Yunanlıların efsanevi kadın yaratıklarıdır. İlyada ve en eski Yunan şiirinde Homer genellikle bir kişinin tanrılar, evrenin sırları ve kahramanların kaderi hakkında bilmek istediği her şeyi bilerek sadece bir ilham perisi çağırır. Diğer antik Yunan geleneklerinde, muses Olympus’ta yaşıyor ve şölen tanrıların şarkılarıyla eğleniyor.
Muses, hepsine borçlu olduğunu kabul eden şarkıcıyı seviyor ve destekliyor ve şarkı söylemekten daha iyi olduklarını düşünen cesareti cezalandırıyor: örneğin, Trakyalı şarkıcı Famirid’i bunun için körleştirdiler ve şarkı söyleme hediyesinden mahrum ettiler. Zaten Odyssey’de dokuz muses var. Hesiod zamanından beri muses isimleri şu şekilde kuruldu: Calliope, Clio, Euterpe, Thalia, Melpomene, Terpsichore, Erato, Polygymnia, Urania. Mitolojideki muses ebeveynleri Zeus ve Mnemosyne’dir. Önemleri uzun süredir şiir, şarkı söylemek ve dans etmekle sınırlıydı, şairlere göre birlikte korudular.
Bireysel muses’in faaliyet alanları arasındaki daha kesin bir ayrım sadece İskenderiye döneminden kalmadır. Sanatsal türlerin gelişmesi, alınlığında Apollo ve muses olarak tasvir edilen Delphic Apollo tapınağından etkilenmiştir; Helikon’un çoğunluğu Praxiteles’in babası Kefisodot tarafından yaratılan gruplar da önemli bir rol oynadı. Mantinea’da, şarkı söylerken Marslo’larla Apollo yarışmasını tasvir eden eteklerin kabartmaları bulundu ve diğer iki üç musanın her biri tasvir edildi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)