Francois Boucher – Fransız Rokoko’nun canlı bir temsilcisi. Kral Louis XV altında yüksek bir pozisyona sahipti, “kralın ilk sanatçısı” idi ve çok şık olduğu için Madame de Pompadour’un himayesinden keyif aldı. 1734’te Paris Akademisi’ne ve 1765’te yönetmenliğine üye oldu.
Sanatçının çalışmalarında özel bir yere sanat uygulandı. Halılar, paneller, porselen tabaklar için eskizler yarattı, tiyatro dekorasyonları, kitap çizimleri, hayranların çizimleri, duvar kağıdı, saatler vb. “Kralın ilk sanatçısı” olarak, XV. Louis’in mobilya, yemek, kıyafet tarzını belirleyen Boucher idi.
Sanatçının yaratıcı tarzının bir özelliği iddialılık, aşırı incelik ve gerçeklikten kaçma arzusuydu. Boucher’ın kırsal çobanların ve çobanların pastoral dünyasını tasvir eden pastoral tablolara ve kahramanları güzel perileri ve genç tanrıları olan mitolojik konulara olan bağımlılığını kesin olarak belirleyen budur. Fakat bütün bunlarda, iddiası göründü. Sanatçının tasvir ettiği çobanlar ve nimfler, aynı çoban kıyafetiyle veya eski Yunan tunikiyle giyinmiş aynı Parislilerdir.
X. Louis’in hedonik idealleri ve sınırsız yaşamdan zevk alma ve açık duygusallık vaaz veren çevresi, Bush’a yazma tarzını büyük ölçüde belirledi. Sanatçı kendini Antoine Watteau’nun bir öğrencisi olarak gördü. Gerçekten de, bu sanatçıların resimlerinde dışardan çok şey var. Bununla birlikte, aralarında büyük bir iç fark vardır. Boucher’ın, özellikle geç dönemin yaratıcılığı, derin bir anlamdan yoksundur. Sanatçının tuvalleri çok ustaca yapılmış, canlı içerikten yoksundur. Her yerde sofistike bir erotik dokunuş var, bazı belirsizlikler var. Dekorativite ve incelik uğruna formlar çok pürüzsüz ve estetiktir.
Rokoko’nun Bush’taki karakteristik yumuşak pastel tonları çok hassastır. Boyalar birbirleriyle ne kadar güzel karıştıklarına göre seçer. Bush’un kullandığı tonlar çok sofistike. Birçoğu isimlerini “yele” tarzının ruhuyla aldı. Örneğin, “korkmuş bir perinin uyluğunun rengi” veya “kaybedilen zamanın rengi”. Boucher’ın daha sonraki çalışmalarına örnek olarak “Jüpiter ve Callisto” verilebilir.
Sanatçının en eski ve en başarılı eserlerinden Hercules ve Omfala, Moskova’daki A. Puşkin Devlet Güzel Sanatlar Müzesi’nde tutuluyor. Resim planı için Herkül hakkında eski bir Yunan efsanesi alındı. Eski kahraman, Lidya Kraliçesi Omfala tarafından esir tutuldu ve aralarında aşk patlak verdi. Boucher’ın bu efsaneyi seçmesi tesadüf değildi: erotizm dokunuşuyla keskin hikayelere ilgi duydu. Resmin kompozisyonu çok basit. Merkezde Herkül ve Om-faly figürleri, sağ alt köşede iki aşk tanrısı, bu tür resimlerin değişmez bir özelliği var.
Arka plan, Lidya kraliçesinin odalarının iç kısmıdır. Kahramanların çıplak bedenleri çok gerçekçi bir şekilde yazılmıştır. Sanatçının daha sonraki resimlerinin aksine, gerçeği süslemek ve karakterlerin görüntülerini bir şekilde idealleştirmek için belirgin bir arzu yoktur. Bir tutku acelesi, bedenleri birbirine çekmek; sanatçı tarafından büyük bir güçle aktarıldı. Boucher tarafından kullanılan renk gamı çok renkli, parlak ve doygun. Sulu renkler Herkül ve Omfala severlerin sağlığını ve gücünü hissetmenizi sağlar.
Bu resim sanatçının en iyi eserlerinden biridir. Bush’a “Venüs Consoling Amur”, “Beauvais yakınlarındaki Peyzaj”, “Venüs Zaferi”, “Pygmalion ve Galatea” ve diğerleri gibi başyapıtlar da Bush’a yazılmıştır. ve tüm dünya.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)