Birçok eleştirmene göre, sanatçının bu resmi sıradan bir ev eskizidir. İlk bakışta, bu böyle görünebilir, Vedalar merakla sanatçının atölyesinin bulunduğu açık pencereye bakan çocukları tasvir ediyor. Ancak, resme odaklanırsanız, birçok türü görebilirsiniz, örneğin, sadece pencereden görünüm tarafından boyanan manzarayı değil, aynı zamanda erkeklerin portresini ve sanatçının atölyenin iç kısmını ustaca tasvir ettiğini görüyoruz. Bütün bunlar bir bütün olarak gerçekçilik hissi yaratır ve resim bir hikayeye dönüşür.
Sanatçının sıcak bir yaz tasvir ettiğini gördüm. Güneş ışınları ve huş ağacı koruyucusu, tasvir edilen svoz penceresi, yürüyüşe çıkmamız için bizi çekiyor. Sadece sanatçının tam olarak oraya gittiğini tahmin edebiliriz, ya da belki bu Syromyatnikova’nın atölyesi, tahmin etmek zorundayız.
Atölyenin efendisinin veya hostesinin yokluğunda, köy çocukları büyük bir merakla pencereden baktı. Tüm çocuklar gibi, çocuklar da merak uyandırıyor, bu odada hangi nesnelerin olduğu, sanatçının şaheserlerini yaratmak için ne kullandıklarıyla ilgileniyorlar.
Resme baktığımda, sanatçının son zamanlarda bu odaya yerleştiği ve erkekler sadece resimlerin nasıl oluşturulduğunu bilmek istemiyor, aynı zamanda yazarlarını daha iyi tanımak istiyorlardı. Tuval üzerinde ilgi ile resmedilen büyük çocuk resmi inceler. Üzerinde tasvir edilen şeyi görmüyoruz ve bu görüntüyü kendimiz bitiriyoruz. Belki de bir papatya tarlası veya huş ağacı korusu, hatta bir köy akıntısı var.
Küçük bir çocuk sanatçının odasını coşkuyla inceler. Büyük olasılıkla, tüm nesneleri ilk kez görüyor, bu keskin bakışından görülebilir. Onlar için bu oda özel ama keşfedilmemiş bir dünya. Bu resim bence parlak ve neşe duygusu uyandırıyor.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)