Alman sanatçı Hans von Aachen’in “İmparator II II. Rudolph” un resmi. Resmin boyutu 79 x 66 cm, ahşap üzerine yağlıboya. II. Maximilian’ın oğlu ve halefi olan Kutsal Roma İmparatorluğu’nun Alman imparatoru Rudolph II, II. Philip’in mahkemesine çıkarıldı ve öncüllerinden tamamen farklıydı; İspanya’dan sapkınlığa duyulan nefreti çıkardığı ve Cizvitlerin elinde itaatkâr bir araç olabileceğinden, Katolikler onun için büyük umutlara sahipti. Uyuşuk, kayıtsız bir karakterle karakterize edildi, melankolik eğilimli son derece şüpheliydi.
Onun yolsuzluğu, korkaklığı ve edepsizliği, duygusallık ve kaprisli despotizm ile birlikte onu popülerlik ve nüfuzdan mahrum etti. Güçsüzlüğünden rahatsız olan sadece astroloji ve simya ile uğraştı. II. Rudolph’un yaşadığı Prag Sarayı’nda çok sayıda kitap, el yazması, resim, bozuk para ve her türlü nadiren topladı. Onun favorileri yozlaşmış insanlar ve fanatiklerdi.
İmparator olan Rudolph II, altı yıl boyunca emperyal diyeti toplamadı, ancak imparatorluğa Türklere karşı yardım istemek ve dini anlaşmazlıklar nedeniyle 1582’de toplanmak zorunda kaldı. II. Rudolph, Avusturya, Çek Cumhuriyeti ve Macaristan’da Protestanlığı ortadan kaldırmaya başladı. Avusturya’da, neredeyse tüm asaletler ve tüm şehirler Protestanlığı savundu. II. Rudolph tahtına katılımla birlikte, burada güçlü bir Katolik reaksiyonun yanı sıra, bölgesel sejm ve şehir özerkliği ile mutlakıyet mücadelesi başladı. Özellikle güçlü Moravia tepki oldu. Yukarı Avusturya ve Aşağı Avusturya Landtags Protestan üyeleri Protestanlığı savunmak için kendi aralarında bir ittifak kurdular; Katolikler de birliği kurdular.
Macaristan’da, Avusturyalıların egemenliği çok isteksizce devredildi. Genel hoşnutsuzluğu gören II. Rudolph, Türklerle savaş yaparak kamuoyunu kendi tarafına çekmeyi düşündü. Bununla birlikte, genel ayaklanma kaçınılmaz olmaya devam etti ve II. Rudolph akrabaları Protestanlara muazzam tavizler veren kardeşi Matthias lehine iktidarı almanın gerekli olduğunu düşündüler. 1608 antlaşmasına göre Rudolph II, Matthias’ı Avusturya Arşidükü ve Moravya’ya Macaristan’a verdi ve Bohemya’daki varisini ilan etti.
Çekleri arkasında tutmak için II. Rudolph, 9 Temmuz 1609’da Majesteler Sertifikası olarak adlandırılan Sejm tarafından hazırlanan bir eylemi imzalamak zorunda kaldı. Bu mektuba dayanarak, rahipler ve Çek kardeşler Katoliklerle eşit haklara sahipti. Çek Protestanları kiliseler inşa etme, okul açma, kendi sinodlarına sahip olma ve Sejm’in 3 mülkünün her birinden 8’i 24 savunucudan oluşan bir komite seçme hakkına sahipti. Komitenin, karargahın eylemlerini yönlendirmesi, Prag Üniversitesi’nin işlerini yönetmesi, birlikler toplaması, bakımı için vergi tahsil etmesi ve gerekirse Protestan nüfusun temsilcilerini ortak bir amaç için toplantılar için toplaması gerekiyordu.
II. Rudolph, kendisine verilen araziyi Matthias’dan uzaklaştırmak, ona karşı ilgisini çekmek, ancak yine de Çek tacından vazgeçmek zorunda kaldı. 23 Mayıs 1611’de Matthias taç giydi ve Rudolf II’ye emekli maaşı verildi ve dış bir onur tutuldu. İktidardan yoksun, hastalık ve delilik yüzünden tükenmiş olan Rudolph II, 20 Ocak 1612’de öldü ve evli olmadığı için hiçbir yasal çocuk bırakmadı.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)