Vrubel uzun zamandır “Demon Downcast” tuvalini tasarladı. İzleyiciyi şok etmek, görkemli bir eser yaratmak istiyordu, ancak görünüşe göre resmin fikrini açıkça temsil etmiyor gibi görünüyor: Şeytan, kendisine – Şeytan’dan daha fazlasına sahipti. Uzun zamandır bu İblis’i nasıl uçuracağını – ya da başka bir şeyi – tasvir ettiğini düşündü. “Downed” Demon fikri tek başına ortaya çıktı.
Şeytan kayaların arasındaki geçide indirilir. Bir zamanlar güçlü eller kirpik haline geldi, acımasızca kırıştı, vücut deforme oldu, kanatlar yayıldı. Düşen leylak kasvet ve sıçrayan mavi jetleri etrafında. Biraz daha sularlar – ve tamamen kapatırlar, mavi bir genişlik, dağların yansıtılacağı erken bir su kütlesi kalır. Düşüşün yüzü ağrılı bir bükülmüş ağzı ile vahşi ve zavallı, ancak taçta pembe bir parıltı hala yanıyor.
Altın, kasvetli mavi, sütlü mavi, dumanlı mor ve pembe – Vrubel’in en sevdiği renkler – burada büyüleyici bir gösteri oluşturur.
Yeni yazılan tuval şu anki gibi görünmüyordu: taç parıldıyor, dağların tepeleri pembe parlıyordu, kırık kanatların tüyleri, tavuskuşu benzeri, titriyordu ve titriyordu. Her zaman olduğu gibi, Vrubel boyaların güvenliğini umursamadı – onlara parlaklık vermek için boyalara bronz tozu ekledi, ancak zamanla bu toz yıkıcı davranmaya başladı, resim tanınmayacak kadar koyulaştı. Ancak en başından beri, renk şeması açıkça dekoratifti – rengin derinliği ve zenginliğinden, Vrubel’in en iyi şeylerinde bulunan çeşitli geçişlerden ve tonlardan yoksundu.
Resim “World of Art” sergisi için St. Petersburg’a transfer edildiğinde, tuvalin zaten sergilenmiş olmasına rağmen Vrubel, her sabah onu kopyaladı ve herkes bu değişikliği gördü. İblis’in korkunç olduğu günler vardı ve sonra yüzünde derin üzüntü ortaya çıktı… Vrubel o zamanlar çoktan hastaydı.
“Demon Downed”, sanatçının trajedisinin görünür düzenlemesinde olduğu gibi resmiyle o kadar da yakalanmıyor: “burada adam yanmış” gibi hissediyoruz.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)