Paris’teki başka hiçbir sanatçı Toulouse-Lautrec kadar alay konusu yapmadı. Kısa boylu, adil bir soytarı ve kavgacı yüzünden – bohemiaların son hükümdarı, Bohemya’nın son hükümdarı – Fransız krallarıyla ortak kökleri nedeniyle, dünya resminin bir cüce olarak adlandırıldı. Ve sırayla, sadece bir şey istedi – en az bir kadın ona aşık oldu.
Ergenlik döneminde, Henry bacaklarını kırdı ve kalıtsal bir hastalık nedeniyle uzuv büyümesi durdu – uzunlukları sadece 70 cm idi Tabii ki, böyle bir hastalık adil cinsiyeti püskürttü.
“Düşmüş bir meleğin” hüzünlü yüzüne sahip küçük kırılgan bir kadın olan gizemli Jane Avril, Toulouse-Lautrec için çok cazipti. Kaba kabare dansçılarının geri kalanı gibi değildi: Kostümlerini özel yapan, özel aristokrasi ve doğal sofistike ile ayırt edilen, resim, edebiyat ve müzik konusunda ustalaşmış mükemmel bir tadı vardı. Henri onu farklı bir kişilik olarak takdir etti.
Jane tüm kalbiyle dansa kendini verdi, çünkü sahnede hareketler seyircilerle bir tür diyalogdu. Kız özellikle hassas ve savunmasızdı, görünüşe göre, dansçılar arasında kök salmadı. Umutsuzluğa kapıldı, bir yabancı olarak kabul edildi ve hatta Mad Jane olarak adlandırıldı. Ancak halk Avril’in gösterilerini gerçekten çok sevdi.
Toulouse-Lautrec sevdiği kızı defalarca boyadı. Ancak karşılık olarak ona cevap verdi ve memnuniyetle poz verdi. Böylece bir dizi resim ortaya çıktı: Bunlardan birinde Jane, solo bir dans yapar, bacağını kaldırır, diğer yandan geniş bir mantoya sarılır, ellerini ceplerine saklar, üçüncüsü eldiven giyer.
Eşsiz acı veren yüz ve sonsuz üzüntü dolu turkuaz gözler özellikle sanatçının bu kadının imajında büyüleyiciydi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)