“Emprenye edilemez” bir pozda yapay bir yüze sahip klasik zarif bir güzellik olan on yedi yaşındaki Jeanne d’Arc, ünlü Fransız Jean Auguste Dominique Ingres’in eliyle 1429’un tarihsel gerçeğini çoğaltan bir tuvalle sergileniyor. Eser, sanatçının yaratıcılığının son gelişim aşamasında doğdu, bu nedenle performansında çok ayrıntılı, profesyonel ve benzersiz. Son on yılda, ressam Jean Auguste sadece gerçek olayların tarihsel anlatımı yönünde çalıştı ve kendi köklü tekniğini tercih etti – pürüzsüz, hatta kaotik darbeler olmadan.
Melankolik yazının bir örneği, büyük ve küçük detaylar kullanarak ışık ve gölge oyunu üzerine inşa edilmiş Jeanne ile sunulan tuvaldir. Aslında, bu tarz klasik resim okulunun bir temsilcisi olarak Ingres’in damgasını vurdu. Ve böylece, d’Arc, on üç yaşından itibaren Rab’bin inovatif seslerini iman adına başarılar sergilediğini duyan bir kızdır. Görünüşe göre, yazar kendisi karar verdi. Aslında elinde kızın kaderi ve fanatiklerin evrensel sevgisi ve ibadeti için bir şans daha vardı.
Jean Auguste, yapay bir allık ile mumsu bir soluk yüzle donatılmış, fazla yüz ifadelerini ve genç bir yüzün cazibesini silerek Jeanne imajına belirli bir heykel eklemeyi tercih etti. Yazarın elinin tuval üzerine basılması, Kral Charles’ın Reims Katedrali’ndeki ciddi anormalliğini yansıtıyor. Bu yıkanmamış Orta Çağ, zırhla sarılmış koi Ingres, Jeanne’nin kırılgan gövdesine çekildi. Küçük detayların ve ana karaktere eşlik eden kişilerin doğru gösterimi, ana görüntünün öneminden daha ağır basmadı.
Ne az ne de birçok kompozisyon sapması, uzun yıllar süren çalışma ve tarihsel sanat türünün anlaşılmasına bir övgü değildir. Etkinliğin sessizlik ve ihtişamının oldukça doğru bir şekilde iletildiğini belirtmek isterim. Ve sigara alanı olmadan yanan mum ve hizmetçilerin sessizliği – her şey viskoz sessizlik ile doyurulur. Yoğun kasvetli ve yarı tonlu sessiz bir mektup, taç giyme etkinliğinin baskıcı atmosferi tarafından titizlikle doğru bir şekilde iletilir ve kızlık, kralın Fransız başkentine saldırmaya başlaması için daha fazla uyarılmasından önce. Genel olarak, tuval net bir yapıya, tam olarak özetlenmiş detaylara, kontrasta, sanatçının el yazısına sahiptir. Çalışma ilk kez 1855 yılında Dünya Sergisinde Ingres’in 66 eseri arasından bireysel bir salonda sergilendi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)