Edgar Degas Kendini bir havluyla silerek, resmin açıklaması “Kendini bir havluyla silen kadın” resmi izlenimci Edgar Degas’a ait. Nadir bir yazı tekniğinde yapılır – pastel boya kalemi. Pastelin olağandışı özellikleri nedeniyle, çalışma yaşlı bir vintage resim elde etti.
Görüntünün ilk izlenimi bulanıklık ve netlik kaybı ile çarpılır. Pastel, sabitleme yollarının kitlesine rağmen, tabanın beyaz yüzeyini parçalayıp ortaya çıkarır. Çağdaş sanat, bu tür çizimleri eski koleksiyonların kitlesinden “çeker”, bronz yemeklerde bir patine gibi, antik ve doğal hasarı icat etmeyenlere övgüde bulunur.
Pastel boyama, izleyiciyi görüntüyü kırılgan, kaba bir malzeme – tebeşirle renklendirmek için alışılmadık bir şekilde açar, şeffaf ve kırılgan kalır. Degas kadını, yazma tekniğine ve pigment malzemesine rağmen kırılganlığa sahip değildir. Dedikleri gibi, “vücutta” bir hanımefendi ve artık genç değil, oluşan kadınlığa göre değerlendiriyor. Kalçaları lezzetli yemek sevgisiyle parlıyor. Pembe cilt temiz ve ılık sudan sıcaktır.
Arkadan kasıtlı olarak seçilen bir açı iştah açıcı yuvarlaklığı gizler ve sıkıca kaydırılmış bacaklar alçakgönüllülüğünü ve utancını gösterir. Sert bir havlu suyun geri kalanını emmişti. Kısa saçların hala ıslak olduğu varsayılabilir. Banyo işlemi tamamlanmıştır. Bu bir banyo veya mutfak. Metresin sağında bir teneke kutu var. Kırmızı arka plan, pastel işlenmemiş bir köşe açar. Ancak bir havlu veya tekstil özelliğinin kıvrımları net bir taslakta görülebilir.
Degas, izleme kağıdını temel olarak, kaba bir malzeme olarak seçti. Kırılganlığı nedeniyle, zamanla iş eşit yapısını kaybetti, çoklu kırışıklıklar görüntüye fresk bir karakter verdi. Resim, içerikte ilginç ve sıradışı. Tandemde, zamanla, boya yapısını yedeklemeyen, arsa keskin ve lezzetli hale gelir. Ev sahnesi, aydınger kağıdında oldukça rahat bir şekilde bir arada bulunur ve bir oturma odasına veya oturma odasındaki bir resim koleksiyonuna harika bir ek olarak kullanılabilir. Duvarın parlak noktası olan tuğla kırmızısı renk, bataryanın gövdesiyle uyumlu bir şekilde tezat oluşturur.
Bununla birlikte, kasıtlı olarak doğal olarak ev sahnesinin ve yerleşmemiş yaşamın çerçevesine bakar. Konforun yanı sıra, kahramanın ve yemyeşil havluların saflığı, varlığımızdan utananın temizliğini verir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)