Vasily Perov’un tüm çalışmaları her zaman iç ahlakıyla bağlantılıdır. Kendisine yakın insanların anılarına göre, ressam sosyal eşitsizlik hakkında endişeliydi, ruhu adaletsizliğe keskin bir şekilde cevap verdi ve buna ek olarak insanı ve iç dünyasını, ahlakını ön plana çıkardı. “Karakoldaki son lokali” tam da bu sonsuz soruları – ahlaki seçim ve fiyatı – ortaya çıkaran çalışmadır.
Tuvalde, pencerelerinde parlak bir ışığın bulunduğu bir taverna görüyoruz. Lokanın kapısına koşumalı atlarla bir atlı kızak atıldı ve bunlardan birinde bir fularla oturan donmuş bir kadın bir fularla sarıldı. Muhtemelen biraz eğlenmek için gelen eğlencelerden birinin karısı. İki katlı sıradışı yapının sağında, kilisenin yüksek kulesine kadar uzanan bir yol vardı.
Resmin bileşiminde, kilise ve lokali kombinasyonu Perov için bir tesadüf değildir. Kışın soğukta, donmuş bir kişi sadece iki yerde ısınabilir – bir taverna ve bir kilise. Bu durumda, birincisi, usta ile ahlaksızlık, doğum sahnesi ve insan zayıflıkları üzerinde oynayan bir yer olan insan ahlaksızlığı ile ilişkilendirildi. Ne yazık ki, izleyici gezginlerin ısınmaya karar verdiklerini görüyor – kızakları burada durdu, bu arada kiliseye giden yol terk edildi. Bunların sadece ziyaretçiler olmadığı ve buranın popüler olduğu gerçeği, kızak koşucularının sayısız iziyle kanıtlanmıştır – işaretler karı gevrek çamur haline getirdi.
İşe sadece pencerelerin yanıp sönmesiyle aydınlatılan kasvetli tonlar hakimdir. Ancak bu ışık bir şekilde dikenli ve kötüdür. Resimdeki gökyüzü düşük, gri ve ıssızdır, bu da umutsuzluk ve hatta çaresizlik hissini daha da vurgular. Buradaki izleyici, onları ortadan kaldırmak için tek bir hiciv ipucu ya da kötü niyetli ses çıkıntısı bulamaz, aksine, tuval üzücü bir gerçek ifadesi olarak sunulur. Perov alçakgönüllülükle kendi toplumunun ahlaki ahlaksızlıklarını temsil eder, ellerini silkiyor – olduğu gibi, Rusya sıradan, sahne arkası, umutsuz. Ve bu güzel sessizlikle, Perov duygularını izleyicilere, kötü alışkanlıklar hakkında “bağırdığı” gerçeğinden çok daha güçlü bir şekilde duyguları iletir.
Bugün, Tretyakov Galerisi’nde “Karakoldaki Son Meyhane”, sessiz ve açığa çıkmış resim.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)