Bir zamanlar, 1878 yazında, Abramtsevo’daki arkadaşlar arasında eski Zaporizhzhya’nın arkadaşları hakkında bir konuşma başladı. Tarihçi N. I. Kostomarov 17. yüzyılda Zaporizhzhya Kazaklarının Türk vatandaşlığına transfer olma konusundaki küstah teklifine yanıt olarak Türk sultanına yazdığı bir mektubu okudu. Mektup o kadar yaramazdı, alaycı bir şekilde yazılmıştı ki, herkes kelimenin tam anlamıyla kahkaha attı. Repin alev aldı ve bu konuda bir resim yazmaya karar verdi.
Repin, bir zamanlar Zaporizhzhya Sich’in bulunduğu yerleri ziyaret etti. Yerel Kazakların gümrükleriyle tanıştı, antik surları inceledi, Kazakların kostümleri, ev eşyaları ile tanıştı. Birçok eskiz ve çalışma yaptı. Ve son olarak, resim bitti.
… Gün yanıyor, bir duman kokusu dumanı, geniş bozkır uzağa uzanıyor. Ve masa etrafında Türk Sultanına bir cevap yazmak için Zaporozhye Kazak freemenleri toplandı. Katip yazıyor, o akıllı bir adam ve Sich’te saygı görüyor ve her şeyi oluşturuyorlar – herkes sözlerini söylemek istiyor. Tüm Zaporozhye ordusunun şefi Ivan Sirko katip üzerine eğildi. Türk Sultanının yeminli düşmanıdır, Konstantinopolis’in kendisine bir kereden fazla ulaştı ve “Sultanı tütünle rendelenmiş camla koklamış gibi hapşırdı.” Muhtemelen genel bir kahkaha altında, güçlü bir kelime, akimbo, bir boru yakan ve gözlerinde harekete hazır bir adamın kahkaha ve coşkusunu söyleyen oydu. Yakınlarda, midesini elleriyle tutarak, kırmızı bir zhupandaki güçlü gri saçlı Kazak gülüyor – Taras Bulba.
Kahkahadan depresyona giren büyükbaba alnında bir ön ayak ile masaya düştü. Aksine, devrilmiş namluda, geniş omuzlu bir Kazak – sadece başının arkası görünür, ancak gök gürültüsü kahkahaları duyulmuş gibi görünüyor. Yarı çıplak bir Kazak güçlü bir Ataman sözcüğü ve kırmızı tepeli bir şapkadaki siyah gözlü başka bir zevkle yumruğunu arkaya yumrukladı. Zengin kıyafetler içinde ince ve yakışıklı bir genç adam gülümsüyor – Tarasov’un oğlu olan Andriy mi? kalabalığın arasından sıkılan genç bursak, sırıttı, mektuba bakar; Arkasında siyah bir burkada kafasında bir bandaj bulunan bir kahraman…
Ve tüm bu kalabalık, tüm bu Zaporizhzhya “şövalyeleri” demetini yaşıyor, gürültü yapıyor, gülüyor, ama şefinin ilk çağrısında her şeyi bırakmaya, düşmana gitmeye ve Sich için ruhumu koymaya hazırım, çünkü her biri için anavatandan daha pahalı bir şey yok ve ortaklıktan daha kutsal bir şey değil.
Kazakların savaştan önce acımasız düşman üzerindeki dizginsiz kahkahalarında, Repin kahramanlık ruhunu, bağımsızlığını, cesaretini ve cesaretini gösterir.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)