“Kılıçlar arasında dans etme” Rus sanatçı Semiradsky’nin bir resimidir, içinde Rus sanatçıların tanıdığı yerli toprağın şarkı söylemesinde hiçbir şey olmaması şaşırtıcıdır. Genellikle insanları, narin beyaz ağaç ağaçlarını veya en azından tarihsel anları övmek iyi bir davranış olarak görülüyordu. Semiradsky’ninkine benzer tablolar çağdaşlar-gezginler “deve otu dikeni” olarak kabul edildi.
Resim Antik Roma’yı ve asaletin eğlencelerini tasvir ediyor. Çardakta, gölgede erkekler oturuyor. Kar beyazı togas giymişler, başlarında çiçek çelenkleri, masanın üzerinde bazı yemekler var ve çardak kendisi çiçekler ve yeşilliklerle örülüyor. Erkekler kaderleriyle özenli ve mutlu görünüyorlar. Görünüşe göre, kendilerini gölgede rahatlatıcı düşünebilen patriciler, dansçılar ve müzisyenler. Boşta ve rahat edebilen dinlenme.
Önlerinde, yere sıkışmış kılıçlar arasında çıplak bir kız dans ediyor. Bilezikler bileklerinde parlıyor, kulaklarında küpeler. Eğiliyor, sırtı gergin ve titreyen bir ip gibi gerilmiş görünüyor. Ona üç kız eşlik ediyor. Biri flüt çalıyor, ikincisi davulda, üçüncüsü lirde.
Ancak resimdeki en ilginç şey insanlar değil, onları çevreleyen manzara. Bahçe çitinin arkasında yumuşak dağlar ve denizin mavi ışıltısını görebilirsiniz. Altın nazik güneş, yüzlerinde parıltıyla oynayan gökyüzünden parlıyor, dans eden kızı en iyi kıyafetlerle giydiriyor. Hafif ve hatta resme bakarken, dokunuşunun ne kadar sıcak olduğunu ve ışınlarının ne kadar hareketli olduğunu hayal edebilirsiniz. Bir yaz sabahının sıcaklık ve mutluluğunda, dans eden kız bir perisi gibi görünüyor ve müzisyenler – ormandan çalınan ve lüks bir eve getirilen kız kardeşleri, zenginleri eğlendiriyor.
Eleştirmenlerden biri “Resimde hiç kimse olmasa bile, bir başyapıt olurdu” diye yazdı. Ve bu doğru. Sevgi ve dikkatle boyanmış bir manzara kendi içinde güzel olurdu.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)