Petrov-Vodkin kompozisyon alanında çok şey denedi. Tuvalinde, izleyicide zamana bağlı bir görüntü yaratmaya çalışarak bitmemiş hareketi iletmeye çalışır. Planına göre, izleyici, resmin kapsamının dışında kalan hareketin başlangıcını görmeli ve ayrıca tuvalde tasvir edilen dinamik durumun nasıl sona ereceğini anlamalıdır.
Sovyet döneminde, Petrov-Vodkin, ülkenin kaderinde tarihsel dönüş noktasının özünü, her zaman çalışmalarına yansıyan özünü kavramaya çalışır. Bir tür gerçeklik anlayışı var, resimlerin teması trajik ve kahramanca yaşam olaylarının özel bir aktarımı. Devrimci mücadelenin şiddetli pathosuna, geleceğe kurban etme fikrine nüfuz eden tematik kompozisyonlar yaratır, analitik olarak titiz portreler, şiirsel, varlığın dolgunluğu hissini, portre türü kompozisyonları ortaya koyar.
Bu resimlerden biri Kızıl Madonna. Açık bir pencerenin zemininde duran iş elbiseleri giymiş basit bir kızı tasvir ediyor. Pencerenin dışında ise “yeni ve parlak bir gelecek” in yapımı var. Resmin sembolizmi adında yatıyor. Erken Rönesans’tan bu yana, Madonna’nın imajı daima kucağında bir çocuğu olan bir annenin imajıyla ilişkilendirilmiştir.
Bu durumda Madonna, sadece doğum yapmak ve çocuk yetiştirmek için değil, aynı zamanda yeni bir yaşam tarzının inşasında aktif bir rol almak için çağrılan yeni bir Sovyet kadın türünü sembolize eder. Devrim öncesi Rusya’da kadınların ülkenin kamusal yaşamındaki rolünün günlük yaşamla kesinlikle sınırlı olduğu bir sır değil. Ve hiçbir şekilde herhangi bir küresel sorunu çözmelerine izin verilmedi, çünkü bir erkeğin her şeyi kontrol ettiği ve kontrol ettiği bir ailede bile, bir kadın pratik olarak güçsüzdü.
Petrov-Vodkin, devrim olayları sayesinde bir kadının toplumun tam üyesi olduğunu vurgulamak istedi. Hem ocağın koruyucusuna hem de hayatını ve tüm ülkenin hayatını bir bütün olarak inşa edebilecek ve geliştirebilecek büyük umutlar veren oydu. Bu durumda Madonna, tüm insanlığın annesi olarak algılanır.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)