“Komiser’in Ölümü” tablosu, Petrov-Vodkin’in çalışmalarının Sovyet döneminde merkezi bir yer kaplar. Yaratılışından önce sanatçının “Savaştan Sonra” gibi önemli bir eseri vardı. Petrov-Vodkin, yaşam, fedakarlık ve ölüm için ana konulardan biri, burada devrim kahramanlarının görüntülerinde ilk kez çözüldü.
Bu konunun en derin somutlaşmış örneği “Komiserin Ölümü” çalışmasında verilmektedir. Resmin konusu iç savaşın şiddetli savaşlarının bölümlerinden birinden alınmıştır. Ölümcül şekilde yaralanan bir komiser düşüyor, daha ağır bedeni bir Kızıl Ordu askeri tarafından destekleniyor, savaşçıların ayrılması ilerlemeye devam ediyor. Bununla birlikte, sanatçı tarafından geliştirilen konsepte uygun olarak, tasvir edilen sahne, gerçeğin kapsamını aşarak felsefi, sembolik bir sese yükselir. Bu çalışmada, yazarın sanatsal sistemi, pitoresk mekân ve renksel yapı hakkındaki orijinal anlayışı, tam ifadelerini bulur.
Ana gruba odaklanan bu yakın çekim, usta, uzak köyler, tepelerin pürüzsüz siluetleri, nehrin mavi bir kurdele ile resimde önemli bir mekansal derinlik açar. Sanki ölmekte olan bir komiserin gözünden, bu dünya bir gezegen kadar büyük ve aynı zamanda samimi ve somut, akut dinamik ve donmuş olarak görüldü. Petrov-Vodkin geleneksel doğrusal perspektifi reddediyor. Sanatçı, kompozisyonun bakış açısını, kürenin yüzeyinde olduğu gibi sıkı bir sırayla hareket ettirir ve bu da ona en büyük kapsama alanını verir.
Bu küresel perspektif tekniği, yazarın felsefi konumunu şiirsel biçimde ifade eden sanatsal bir metafor rolünü oynar. Gösterilen olay kozmik bir evrensel ses kazanır. İşte resim kavramını anlamanın anahtarı – komiserin ölüm anı hayatının anlamını, kahramanca fedakârlığının anlamını, devrimi teyit ediyor. Kompozisyon yapının tüm çok yönlülüğü için, resim plastik bir bütün olarak algılanır. Bu, büyük ölçüde, merkez grubun siluet ana hatlarının doğru bir şekilde bulunan ilişkileri, ayrılma ve peyzaj detayları ve ritmik organizasyonun birliği ile kolaylaştırılmıştır. Hayali kararda önemli bir rol, resmin rengi tarafından oynanır. Tüm resim, mavimsi-yeşil ve koyu sarı tonlarının uyumlu bir kombinasyonu ile sürdürülür.
Resmin rengi alan derinliğini vurgular, temel planları ve grupları vurgular, mavimsi pusun hafifliğini ve şeffaflığını, nesnelerin ve figürlerin ağırlığını hissetmeye yardımcı olur. Komiserin figüründe kırmızıyla birlikte gergin, dramatik bir akor siyah geliyor. Ana renk düzlemlerinin dengesi, tuvalin bütünlüğünü ve dekoratifliğini belirler. Sanatçı, renk sisteminin ciddi güzelliğiyle, kahramanların ahlaki güzelliğini, başarılarını teyit eder. Bu çalışma Petrov-Vodkin’in birçok pitoresk ve felsefi görevini özetledi. Ayrıca, Sovyet sanatının önemli eserlerinden biri haline geldi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)