Le Havre, sanatçının tüm çocukluğunu geçirdiği Claude Monet’in doğum yeridir ve 1860’tan beri burayı terk etti ve asla geri dönmedi, belki sadece akrabaları ziyaret etmek ve çalışmalar için. Böylece, 1874’te Monet, Le Havre’a geri döndü ve tam olarak coğrafi adı “Le Havre’daki eski limanın görünümü” olan bir resim yazdı.
Resim çok canlı olduğu ortaya çıktı, kişi komplo sayesinde canlı diyebilir. Bu, birçok tatilcinin ve sıradan sakinlerin koşturduğu yerin bir görünümüdür. Gürültülüdür ve yaşam kendi kanunlarına göre akar. Görünüm iki dünyaya ayrılmıştır – konut binaları ile kederli ve dumanlı bir ufuk ve sarı düzlemde güneş parlaması ile taşla, asfalt ile döşenmiş böyle güneşli, temiz pürüzsüz bir kıyı. Gri evlerin uyuyormuş gibi birbirine doğru çekildiği bölüm. Burada, güneşin ve kumun, her şey çok neşeli ve eğlenceli. Gri şehir ve nehir iskelesi arasındaki ilginç bir kontrast. Boyaların kullanımı – gri, dumanlı, uzaktan soğuk ve olgun, hafif, ön planda şeker – aynı görünüyor.
Mektubun doğası bile yoğun ve mizaçlıdır. İskelenin parlaklığına ve konut parçasının smear deseninin ne kadar dağınık olduğuna dikkat edin.
Yazarın yazdığı bakış açısı ilginçtir. Monet limana bakan bir resim çizdi. Bu nedenle, insanlar çok küçük ve komik görünüyor ve dünyanın düzlemi tuvalin neredeyse tüm alanını kaplıyor. Nehrin bir parçası keskin bir kama ile kıyıya patladı, soğuk ve neredeyse temiz, gereksiz ayrıntılarla dolu değil, nehrin etrafına dağılmış gemiler sayesinde işin geri kalanıyla dengeleniyor.
Hüzünlü uzun menzilli plana ve soğuk renklere rağmen, liman sıcaklık ve güneşli bir günün sıcak bir paletini geçerek geçen gölgelerden uzun gölgeler veriyor. Görünüşe göre, bu, güneşin zirvesinden ayrılmaya başladığı, gölgeleri genişlettiği, ayrıntıların keskinliğini bulanıklaştırarak, gün batımına koyduğu öğleden sonra.
(No Ratings Yet)