“Tempi Madonna”, 1507-1508 yılında Raphael tarafından, Floransa’daki kalışının sonunda, Bakire’nin diğer ünlü görüntüleri arasında yaratıldı. Ancak bazılarında Rafael’in Rafael’le tanıştığı ve atölyesini ziyaret ettiği Leonardo’nun etkisinin yankılarını görebiliyorsanız, Madonna Tempi, resimde emsali olmayan görüntüye tamamen orijinal bir çözüm keşfeder. Belki de, kompozisyon, kısmen Luca della Robbia ve Donatello’nun rölyeflerinden ilham aldı.
Alçakgönüllü, tatlı bir genç annenin alçak dağlarla çevrili bir vadideki bir göl boyunca bebeğiyle kucağında yürürken gördüğü sanatçının planının cazibesini tanımlamak zordur. Arka plan olan bulutsuz mavi gökyüzü ve hoş bir grubun etrafında dönen şeffaf, temiz hava, bebeğin çıplak olabileceği ve sadece annesinin ellerinin onu ısıttığı, aynı zamanda sıcak, yumuşak havanın olduğu güzel bir yaz günü izlenimi verir.
“Madonna Tempi” sevgi dolu bir şefkatli annenin imajını en iyi şekilde ifade eder. Meryem Ana yavaşça Oğlu’na bastırır, bakışları başını izleyiciye çeviren çocuğa sabitlenmiş, sanki bizi bu derin kişisel sahneye çekiyormuş gibi. Enerjik fırça darbeleriyle tasvir edilen Maria’nın hafif perdesi, Raphael’in büyüyen işçiliğini ve önceki çalışmalarından daha fazla resimsel bir şekilde daha fazla özgürlüğünü gösteriyor.
Bu kompozisyonun en güçlü izlenimi, iki figürün tek bir grup izlenimi vermesidir. Resimdeki hiçbir şey, dikkatini güzel bir çiftin tefekküründen uzaklaştırmaz – ne çevre manzarasının dar bir şeridi ne de arka planda açık bir gökyüzü. Geleneksel olarak, Madonna’nın mavi pelerini ve hafif perdesi hafif bir esintiyle çırpınmış gibi görünüyor. Bu çalışmanın renk şeması Raphael’in bu konunun idealizasyonunu vurgular; genel olarak izleyiciye ustaca Anne ve Bebek’in ihale ilişkisinin bir resmini sundu.
Resmin adı, sahip olduğu Florentine Tempi ailesinin adını ve 1829’da Ludwig I tarafından satın alındığı torunları. Resim “Tempi Madonna” sadece genç Raphael başarılı olmakla kalmadı, aynı zamanda görüntünün doğal varlığını tuval üzerinde somutlaştırma, görüntünün idealite ve canlılık prensibini çarpıcı bir şekilde birleştirme olasılığını gösterdi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)