Bu resim, Paolo’nun diğer üç eseriyle birlikte, Dresden Galerisi binasının karşı duvarında asılı duran bir seri. Dört eserin hepsi 1571’de Patrici Kuchchin Venedik ailesinin emriyle yazılmıştır, 1645’e kadar Modena koleksiyonu için resimlerin satın alındığı Venedik’teki bu ailenin sarayındaydılar ve sonra Dresden’e gittiler.
Resim açıkça iki bölüme ayrılmıştır: sol üçüncü bölümde Madonna ve çocuk, bir bayrak ve bir kuzu ile Vaftizci John ve bir kitap, bir aslan ve bir melek ile Aziz Jerome ile çevrili tahtta oturur. Çalışmanın bu yarısı, asimetrik kompozisyonu Veronese’nin birden fazla kullandığı 1526 Titian Madonna Pesaro’ya kadar uzanıyor, bu durumda Kuccina ailesinin üyeleri sağda “dolduruyor”. Resimlerin üçte ikisi, ana Hıristiyan erdemlerinin üç kadın alegorik figürü – Elinde bir kadehle beyaz bir cübbe, kırmızı renkte umut, yeşil ve Hıristiyan Aşk Caritas ile birlikte, alçakgönüllü bir şekilde Madonna’ya dizlerine yaklaşan bu aileye verilir.
Duvar gibi iki mermer sütun, göksel ve dünyevi küreleri keskin bir şekilde ayırır. Bu sese daha yakın bir şekilde tasvir ediliyor, sanki iç sesi dinliyor, başka bir dünyadan mesajlar bekliyor. Kıdemli Kuchchina, ailenin başı. Sütunun yanında tam yükseklikte duran Zuanantonio, kardeşi Alvise ve karısı Zuana ve yedi çocuğu diz çökmüş olarak tasvir edildi, en küçük çocuk Alvise hizmetçiyi sağda görüyor. Vera, Nadezhda ve Caritas, Kuchchin ailesinin küçük kardeşi olan Antonio’ya özel bir şekilde diz çöküp uzaktan diz çöküyor.
Rahat, sıvı kompozisyon ritmik olarak hem çizimde hem de renkte bölünmüş ve Veronese’yi yaratıcı olasılıklarının üstünde gösteriyor. Aynı alanda sanatçı, dini figürleri ve Kuchchin ailesinin üyelerini eşit temelde yerleştirdi, gözlerimizin önünde sadece 16. yüzyılın ortalarındaki Venedik patrisyenlerinin değil, aynı zamanda dindarlıklarının da zenginliğini ve gururunu gösteren bir resim geliştirdi.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)